USSR wordt uitgeroepen
MOSKOU, 30 december - Het 10de Al-Russische Congres van Sovjets heeft vandaag Rusland een nieuwe naam gegeven: de Unie van Socialistische Sovjet-Republieken (USSR). Het Congres heeft tevens de benoeming van Stalin tot secretaris-generaal van de partij formeel bekrachtigd.
Het Congres begon eergisteren in Moskou en heeft vooral tot taak zich te buigen over de door het oorlogscommunisme veroorzaakte crisis en over interne oppositie. De ultra-linkse fracties van de Democratisch Centralisten en de Arbeidersoppositie zijn veroordeeld als ‘kleinburgerlijke afwijkingen’. Het Congres heeft tevens bepaald dat georganiseerde fracties binnen de partij niet langer zijn toegestaan.
Daarmee vertoont het beleid in Moskou een paradoxaal beeld: terwijl binnen de bolsjevistische partij de democratie in snel tempo afneemt, wordt dank zij de Nieuwe Economische Politiek buiten de partij een liberale koers gevaren.
De monolithische trend in de partij komt ook tot uitdrukking in de verkiezing van een nieuw partijsecretariaat, waarin medestanders van de ultralinkse Trotski zijn vervangen door medestanders van de veel meer op interne discipline gerichte Stalin, zoals Vjatsjeslav Molotov. Deze trend komt eveneens tot uitdrukking in de lagere regionen van de partij. Sinds eind vorig jaar zijn 300 000 van de 700 000 leden uit de partij gezet.
Lenin intussen, die deze zomer langzaam herstelde van zijn beroerte in mei maar deze herfst opnieuw ernstig ziek is geworden, heeft zich de afgelopen maanden in toenemende mate gedistantieerd van secretaris-generaal Stalin. De partij wordt sinds de zomer geleid door het driemanschap Stalin, Zinovjev en Kamenev; Trotski staat binnen het Politburo alleen. Toch heeft Lenin zich deze herfst tot Trotski gewend met het verzoek Stalins zich snel uitbreidende macht in te tomen. Aan dat verzoek heeft Trotski niet zichtbaar gevolg gegeven, mogelijk omdat hij niet Stalin maar Zinovjev als zijn belangrijkste rivaal ziet en Stalin denkt nodig te hebben voor een uitschakeling van Zinovjev.
In een reeks brieven en artikelen heeft Lenin duidelijk gemaakt wat hem in Stalin niet bevalt; hij heeft de bureaucratisering van de partij en het gebrek aan systematiek in de economie gehekeld. Daarnaast heeft Lenin Stalin verantwoordelijk gesteld voor de druk die op de niet-Russische Sovjet-republieken wordt uitgeoefend om in te stemmen met de federatieve band met Rusland.