Lot Ottomaanse Rijk in Sèvres bezegeld
SEVRES, 10 augustus - In de Parijse voorstad Sèvres is vandaag Klein-Azië opgedeeld onder de overwinnaars van 1918. Het Ottomaanse Rijk is nu geheel versplinterd.
De zeeëngten in dit gebied, en in het bijzonder de Dardanellen, waar zo'n bittere strijd werd geleverd, zijn tot internationale wateren verklaard. Thracië, het ten westen van Istanboel in Europa gelegen puntje van Turkije, komt Griekenland toe, evenals de Egeïsche Zee. Frankrijk krijgt Syrië en Sicilië als mandaatgebieden toegewezen. Irak en Palestina zijn voor Engeland. Koerdistan wordt een autonoom gebied, Armenië - waar de Turken de afgelopen jaren honderdduizenden mensen ombrachten - is onafhankelijk verklaard.
De Grieken vielen in mei 1919 Turkije binnen. Ze bezetten de grootste Turkse havenplaats, Izmir, en het westelijke kustgebied. Overal in Klein-Azië begonnen opstanden tegen de bezetters, maar ook tegen het collaborerende centrale gezag in Istanboel. Vanuit Anatolië werd een onafhankelijkheidsoorlog gestart door Turken en Koerden die in het niet bezette deel van Anatolië leven. Het centrale gezag in Istanboel zond Moestafa Kemal naar Anatolië ter ontbinding van de Turkse strijdkrachten. Maar in plaats van de strijdkrachten te ontbinden sloot Moestafa Kemal zich bij het verzet aan.
Ondanks het verzet in het land tekende de sultan het verdrag met de Geallieerden. In dit verdrag is vastgelegd dat de verschillende volkeren van het Ottomaanse Rijk hun onafhankelijkheid of autonomie verkrijgen.
Volgens de artikelen 62, 63 en 64 van dit verdrag zal in Oost-Anatolië nog een onafhankelijke staat kunnen worden gevestigd, indien de meerderheid van de daar levende Koerden binnen één jaar na het in werking treden van het vredesverdrag de Volkenbond hierom verzoekt. De Geallieerden maken voorts geen bezwaar tegen ‘... de vrijwillige aansluiting bij zulk een onafhankelijke Koerdische staat door de Koerden, wonende in dat gedeelte van Koerdistan, dat tot dusver deel heeft uitgemaakt van de provincie Mosoel’.
De eisen van de Koerden werden ter tafel gebracht door een Koerdische delegatie onder leiding van Sjarif Pasja, een voormalig Ottomaanse ambassadeur in Zweden.
Wat betreft de toekomst van het Armeense volk is het verdrag duidelijker. De artikelen 88 tot en met 93 bepalen dat er direct een onafhankelijke Armeense staat moet komen.
Het is duidelijk dat de Grote Vergadering, die door Moestafa Kemal Pasja in Angora is opgericht, in tegenstelling tot de regering in Constantinopel, dit verdrag niet zal ratificeren. Ook in Syrië zijn al troebelen te bespeuren.
In Oost-Europa beginnen zich nieuwe bondgenootschappen af te tekenen. Roemenië, Tsjechoslowakije en Joegoslavië, bevreesd voor de terugkeer van de Habsburgers, volgen het voorbeeld van de Entente van weleer, en staan op het punt een ‘kleine Entente’ te bezegelen. Een andere militaire alliantie werd vandaag gelijktijdig met het Verdrag van Sèvres gesloten, namelijk tussen de Geallieerden enerzijds en Polen, Tsjechoslowakije en Roemenië anderzijds.
De Turkse afgevaardigde ondertekent het Verdrag van Sèvres.
Auteursrechtelijk beschermd