Revolutie beheerst Rusland
PETROGRAD, 27 maart - De Voorlopige Regering van de republiek Rusland heeft zich uitgesproken voor een vrede zonder annexaties of schadeloosstelling, maar tevens toegezegd dat Rusland voorlopig in de oorlog blijft. Dit is een gevolg van de druk die de missies van de westelijke bondgenoten hebben uitgeoefend op de nieuwe revolutionaire machthebbers, die in de plaats van de tsarendynastie zijn getreden.
Op 10 maart braken in de Russische hoofdstad ernstige onlusten uit. Broodrellen, demonstraties, stakingen en gevechten met de politie leidden tot een algemene opstand van de arbeiders. De demonstranten vermeden aanvankelijk soldaten te provoceren. De garnizoenscommandant van Petrograd, generaal Chabalov, rapporteerde echter aan de chef van de generale staf Aleksejev over de toestand in de hoofdstad. Daarop ontving de commandant van het 160 000 man tellende garnizoen van Petrograd het telegrafische antwoord van de tsaar: ‘Wij bevelen U reeds morgen een eind te maken aan de rellen in de hoofdstad, aangezien deze in deze moeilijke tijd van oorlog met Duitsland en Oostenrijk niet getolereerd kunnen worden.’
Soldaten van opstandige legereenheden marcheren door de straten van Petrograd. De revolutie lijkt niet meer te stuiten, terwijl de positie van de tsaar onhoudbaar is geworden.
In de nacht van 10 op 11 maart volgden de eerste arrestaties. Overdag schoot het Volynski-garderegiment op de menigte en hoewel 's avonds laat een compagnie van het Pavlovski-regiment aan het muiten sloeg, zag het er naar uit dat de regering met de steun van Chabalov de zaak onder controle zou houden. Nog diezelfde avond gaf premier Golitsyn het bevel om de activiteiten van de Doema (op 27 februari weer bijeengekomen) op te schorten. Nu stuurde de Doema-voorzitter Rodzjanko de tsaar een telegram: ‘De
Links: de bewaking van het Doema-gebouw. Rechts: revolutionaire soldaten in gevecht met de politie.
toestand is kritiek. In de hoofdstad heerst anarchie. De regering staat machteloos. Het verkeer en de openbare voorzieningen zijn een volkomen chaos. De algemene ontevredenheid wordt steeds sterker... Het is beslist noodzakelijk iemand die het vertrouwen van het volk geniet, het vormen van een nieuwe regering toe te vertrouwen. Uitstel is onmogelijk...’
Een dag later stuurde Rodzjanko weer een telegram. Tot op het laatste ogenblik stond de Doema aan de zijde van tsaar Nicolaas II, maar die verwaardigde zich niet om de voorzitter van de Doema een antwoord te geven. Daarom ‘kiest de volksvertegenwoordiging met grote aarzeling de zijde van de revolutie en weigert uiteen te gaan. Dezelfde dag, 12 maart, braken er in Petrograd opnieuw rellen uit, politiemannen werden op straat gedood en gevangenen werden uit de Krestygevangenis bevrijd. De regering, de militaire macht na de dood van enkele officieren, alsmede de politie stonden machteloos. De anarchie was begon-
Revolutionairen met rode vlaggen op hun bajonet rijden door Petrograd.
De revolutie in Petrograd is in alle hevigheid losgebarsten.
Auteursrechtelijk beschermd
