Nieuwe sultan in Marokko
RABAT, 23 augustus - De strijd tussen sultan Abd al-Aziz van Marokko en zijn broer Mawlai Abd al-Hafid is geëindigd na een overwinning voor de laatste. Abd al-Hafid heeft de steun van de meerderheid van het volk gekregen, nadat hij het verzet tegen zijn broer en diens Europese bondgenoten had geleid.
Er was veel verzet gerezen na het tekenen van het verdrag van Algeciras dat het resultaat was van de conferentie van Algeciras in 1906. De oppositie deed in 1907 een beroep op Mawlai-Hafid om het verzet te leiden tegen het beleid van de sultan en tegen de inmenging van de Europese machten in binnenlandse problemen. Abd al-Hafid aanvaardde de leidende rol. Zijn belangrijkste aanhangers waren de Berberstamhoofden, met name Madani al-Glawi. Deze had in feite volledige controle over veel gebieden in het land. Op 16 augustus 1907 riep Abd al-Hafid zich uit tot sultan van Marokko. De oelama's (islamitische geestelijke leiders) van Marrakech steunden hem en verklaarden Frankrijk een heilige oorlog (al-jihad). Sultan Abd al-Aziz verliet Fez in september 1907 en ging naar Rabat, omdat Fez niet langer veilig voor hem was. In januari 1908 verklaarden de oelama's van Fez dat ze hun steun aan Abd al-Hafid gaven in de strijd tegen zijn broer Abd al-Aziz, op voorwaarde dat Abd al-Hafid het verdrag van Algeciras zou opzeggen, dat de Franse en Spaanse troepen het land zouden verlaten en dat er een einde zou komen aan de buitenlandse inmenging in binnenlandse aangelegenheden. Abd al-Hafid kreeg niet alleen de steun van de oelama's, maar ook van veel stamhoofden. Dit alles hielp hem de overwinning te behalen en zijn broer te verslaan.
Auteursrechtelijk beschermd