Spel van Platoons leven
Onder de arkaden der breede gaanderijen door, betreden de toeschouwers een hooggezolderde florentijnsche paleiszaal. Een wijde trap van enkele treden leidt naar een terras dat uitzicht biedt over de zonnige hoogten van het bergachtige Fiésole boven Florence.
Zachte muziek weerklinkt. Op de loggia verschijnen enkele florentijnen die gesprek-voerend afdalen in de zaal. Anderen volgen. Een heraut kondigt aan Lucrezia Donati en Lorenzo de' Medici. De muziek speelt luider en te midden van een statige hofstoet in de kleurige gewadenpracht der vroege renaissance komen zij langs de treden in de zaal. Vele vrienden en kunstenaars volgen in kleine groepen, gasten van den schoonheid-dienenden heerscher. Zij allen zetten zich in een kring, achter hen de bezoekers.
Een florentijn verrijst en spreekt in het midden van de terrastrap staande de inleidende woorden tot Lorenzo. Achter hem worden de gordijnen dichtgeschoven tusschen de zuilen die de loggia scheiden van de zaal. Hij verwelkomt Lorenzo bij zijn terugkeer van de moedige tocht naar Napels en deelt mee hoe zijn vrienden, voor Lucretia Donati en hem, op de loggia zullen vertoonen tafereelen uit het leven van Plato, wiens gedachten, als een herinnering, worden doorvoeld en begrepen door den Plato-vereerenden kring van Lorenzo en zijn vrienden.
Auteursrecht onbekend