Liederen van Isoude

[p. 63]

Derde gedeelte

[p. 65]

[Wat ik vroeger haatte,]

Wat ik vroeger haatte,

Bonte slavernij,

Draag ik nu gelaten

En bijna blij:

Dit uitwendig leven

Met zijn trouw gebeur,

Dat zijn tooi blijft weven

Van schoone sleur

Rond het doelloos trachten

Van mijn bleek geduld,

Om mijn schamel smachten

Dat weggehuld

[p. 66]

 

Uit de diepe mouwen

 

Naar ontzegden lust

 

Handen rekt gevouwen

 

In schijn van rust,

 

 

 

Wijl de dichte plooien

 

In haar rijk verzaam

 

Als een steun omglooien

 

't IJdel lichaam

 

 

 

Met het week behagen

 

Van vertrouwde kleed,

 

Kostlijker van dragen,

 

Kleurdof sameet.