Gegeven keur

[p. 93]

Slaapwandelen

Ik doof de lamp -: klaarwakker ligt

In manelicht

Mijn late tuin al winters leêg,
Aan de' overmuur aan 't eind van 't pad
Staat nog de moerbei ijl in blad

Van dunste verven,

En aan de maandroos vlinderveeg

Zweeft nog een knop te sterven...

Door de verlichte stilte licht

Uw blind gezicht,

Uw bleeke handen vlammen voor u uit.
Ik hoor het krimpen van de blaên
Waar langs het perk uw voeten gaan,

Ik hoor uw aêms geruchten

Verdeinen op de hooge luit

Der strakgespannen luchten...

Hoe drongt gij op dit weerloos uur

Door deur en muur?

Wat lichte droom geleidde uw donkren tast?
Bleef in zijn verre heerschappij
Uw hart niet meer gerust en blij?

Wou zich uw macht bewijzen,

Dat gij mijn eenzaamheid verrast

Met onvoorspelde reize?...

[p. 94]

 

Ik aan den duistren kant van 't raam

 

Stamel uw naam -

 

Geen klank ontbloeit: mijn lippen blijven stom.

 

Ik voel mijn armen vastgeleid

 

In roerlooze gebondenheid.

 

Zooals gij zijt gekomen -

 

Gij staat niet stil, gij kijkt niet om -

 

Zie ik u weggenomen...

 

 

 

Ik ben alleen: - klaarwakker ligt

 

In manelicht

 

De late tuin al winters leêg.

 

Aan de' overmuur aan 't eind van 't pad

 

Staat nog de moerbei ijl in blad

 

Van dunste verven,

 

En aan de maandroos vlinderveeg

 

Zweeft nog een knop te sterven.