Bezonnen verzen

[p. 77]

Liedje van de straat

Hoe kom ik weg van leed en lust?
Hoe vind ik éen uur aan uw kust,
Vergetelheid, slaapdiepe rust?

Ik weet, mijn bed blijft daar bereid...
O om 't vertrouwde pad dat leidt
Weg uit den ban van ruimte en tijd

En wake zonder doel of baat,
Poolzon die nimmer ondergaat,
Lichtwijn die in zichzelf verslaat, -

Terwijl de onafgeloste geest
In 't eindloos boek der sterren leest
Om heul die buiten slaap geneest,

En in zijn diepen nood gepeeld,
In aandacht goddelijk verveeld
Om steeds gewaagder inzet speelt...

Dan hoor ik wel, gebarsten gong,
Slaaps wijsje zooals moeder 't zong
Vlak vóor den diepen blinden sprong:

Nog gaat het valsch met leemte aan leemt;
Maar 't klinkt niet langer schril en vreemd,
Als straks de dood het overneemt.