Des wereldts proef-steen ofte de ydelheydt door de waerheyd beschuldight ende overtuyght van valsheydt (1643)

Des wereldts proef-steen ofte de ydelheydt door de waerheyd beschuldight ende overtuyght van valsheydt

(1643)–Anton van Bourgoingne, Petrus Gheschier– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 330]
XLVI. Cap. van beschvldinghe. Ydelheydt. Als verwinner triumpheren,
Waerheydt. Proncken niet eens anders veren.
[pagina 331]
VVaerheydt. Als de beestelijcke kaken Menschelijcke tale spraken, Isser eene kraey gheweest, Soo-men in de boecken leest, Die becleedt met vremde veren Dorste moedigh triumpheren Met eens anders pluym en goet Als den schoonsten voghel doet. Maer soo haest de voghels quamen En haer pluymen weder namen, Stondt de kraeye sonder cleedt, Dat haer boven maten speet. VVant die was ver-eert voor desen, VVierdt met vingheren ghewesen, En soo moedernaeckt als sot Van 't ghevoghelte bespot. Ionckher die soo opghestreken Als verwinner wordt bekeken, En daer rijdt in vollen glans met een groenen lauwer-krans. Dit's een Beeldt dat ons sal toonen, Dat die schoone lauwer-croonen, En al wat ghy voorder draeght, Dat u moedigh hert behaeght,
[pagina 332]
Met de wijse lof-ghedichten Die-men t'uwer eer gaet stichten, Gheensins aen u eyghen zijn, Maer alleen door valschen schijn; En dat ghy door waen verdroncken Als een kraeye compt te proncken Midden in des Coninghs Hof Met een anders pluym en lof. Nempt de Stadt die is bestreden, En den vijandt light vertreden, En den Legher is ghevelt Oft door wijsheydt oft ghewelt: VVat ghy kiest ghy moet beswijcken, En hier volle seylen strijcken, Al wat datter is gheschiet Dat en is het uwe niet. Is de Stadt met hare wallen Door de wijsheydt overvallen, Is door konst te weegh ghebracht Dat den vijant wierdt versmacht; Heeft 't verstandt iet ondervonden Dat den vijandt mochte wonden, Isser met behendigheyt Erghens iet in't werck gheleyt; Ander hebben dit gheploghen Sonder hulp van u vermoghen,
[pagina 333]
Ander vrochten hier in sterck, Ander vochten in dit werck. 'T Waren wel her-varen lieden Die voor eerst het Slot bespieden, En ghedurigh trocken voort Door de wachters tot de poort, Daer sy met hun instrumenten VVederstonden d'elementen, En in't midden van den nacht Swommen door de diepe gracht. Ghy saet erghens in u lusten, Oft begaeft u om te rusten, Oft vergaet u eyghen plicht Erghens met een Venus-wicht. Dat ghy meent hierom te proncken Dat ghy't volck dan hebt beschoncken, En den Legher hebt betaelt, En daer over eer behaelt; Dit zijn mede sottigheden, En s'en dienen niet gheleden; VVant den vijandt gaf oock geldt Aen sijn krijghs-volck in het veldt. Maer ghy sult dit weder-legghen, En my daer-en-teghen segghen, Dat ghy't Legher hebt belast, Dat het Slot moest zijn verrast.
[pagina 334]
Dit zijn weder flauwe dinghen Die ghy durft ten voorschijn bringhen; Noch den wille, noch 't ghebot En verwint gheen machtigh Slot. Dus al dese blijde groeten Die u in triumph' ontmoeten, En dit feestelijcke vier Dat en raeckt u niet een sier. 'T Zijn eens anders schoone veren Daer ghy mé compt triumpheren, Soo dat ghy als heden speelt Met de craey in't Sinne-beeldt. Laet ons nu met sinnen weghen, Oft u toestaet lof en seghen, Als den vijandt met gheweldt Is gheslaghen in het veldt. Ionckher, magh ick open-spreken Sonder u ghedult te breken? Ghy en hebt hier oock gheen deel, Noch in stuck, noch in't gheheel. VVant het waren u soldaten Die door't legher maeckten gaten. En als Leeuwen quaemen aen, Om den vijandt te verslaen. En ghy met de leste bende Stondt ghelijck vervaert in't ende,
[pagina 335]
En ghy saeght van daer allen Hoe de leghers souden scheen. Dat ghy't volck hebt moedt ghegheven Dat en dient hier niet gheschreven; VVant 't trompet door sijn vermaen Heeft dit claerder uyt ghedaen. Noch den raedt van uwe sinnen Konnen op mijn reden winnen, 'T is alleen den oorloghs-man Die de croonen winnen kan; Als hy met den blooten deghen Gaet den vijandt lustigh teghen, Tot hy op sijn necke trapt, Tot hy hem in stucken kapt. En 't gheluck noch boven allen Compt den vijandt t'overvallen; Iae, de neer-laegh' en den druck Van den vijandt, gheeft 't gheluck. Sal dan iemandt dorven rommen Dat hy heeft den slagh becommen, En als winner dient gheloont, En als winner dient ghecroont? Neen, dit zijn al ydel saken Die de waerheydt niet en raken; VVie hier mede pronckt in't Hof, Draeght eens anders pluym en lof.

Vorige Volgende