Bovendien gelijkt het christelijke huisgezin op de Kerk, omdat tot de belangrijkste taak van het huisgezin, evenals van de Kerk, de dienst van God in het gebed behoort. Nimmer mag het dagelijkse gebed een vrome formaliteit worden, en evenmin mag het als een paedagogisch hulpmiddel worden aangewend. Voor ouders en kinderen blijve het gebed altijd wat het naar zijn wezen is: de dienst van God. Als regel zal de vader voorbidden, want hij is het hoofd van het gezin. Hij zal de woorden waardig en zonder overhaasting uitspreken. Iedere onrust van huiselijke beslommering worde bij het gebed buitengesloten.
Gezamenlijk bidt men op deze wijze de gebeden voor en na de maaltijden en, zo enigszins mogelijk, het avondgebed. Het gezamenlijk bidden van het morgengebed zal in vele gevallen niet mogelijk zijn, maar evenmin als de kinderen zullen de ouders ooit vergeten bij het begin van de dag neer te knielen om God te danken en zijn hulp te vragen. In vele gezinnen bidt men driemaal per dag de Engel des Heren en - na de avondmaaltijd of in aansluiting op het avondgebed - de rozenkrans. Voor de gezamenlijke gebeden in het huisgezin houde men zich aan een vaste regelmaat en tijdsduur, aangepast aan de leeftijd en de aandacht der kinderen, voor wie het voorbeeld der ouderen nimmer een overmatige last mag zijn.
In vele gezinnen wordt dagelijks, bij het begin of aan het einde van een der hoofdmaaltijden, een klein gedeelte uit de heilige Schrift voorgelezen, bij voorkeur uit de Evangeliën of de Handelingen der apostelen (over de lezing van de heilige Schrift, zie bladz. 1496). Voor de kleinere kinderen zal vader of moeder dikwijls de verhalen vertellen uit het Oude en Nieuwe Testament of uit de levens der heiligen.
Van jongs af zullen de kinderen leren, dat de gemeenschap van de Kerk in het bijzonder tot uiting komt in de gemeenschap van de parochie, waarvan de parochiekerk het middelpunt is. In die kerk staat de vont waar zij het Doopsel hebben ontvangen. Aan de zorg van de priesters van die kerk zijn zij in het bijzonder toevertrouwd. Als het enigszins mogelijk is, komt geheel het gezin met de andere gezinnen der parochie in die kerk samen voor de hoogmis op Zondagen en feesten. De schoonheid van de parochiekerk en de luister van de heilige diensten die er worden gevierd, moeten ieder huisgezin ter harte gaan. Reeds de kinderen moeten leren, dat zij jegens de behoeftige broeders en zusters uit de parochie bijzondere verplichtingen hebben.
Behalve de feesten der Kerk, die in de hartelijke sfeer van de huiselijke kring worden gevierd, heeft ieder huisgezin zijn eigen feestdagen. Het zijn niet alleen de heilige dagen van Doopsel, Eerste Communie of Vormsel, die het gezin in onmiddellijk contact brengen met de verheven roeping van den christen. Nog andere feesten zijn er, die niet uitsluitend op wereldse wijze moeten worden gevierd: de verjaardagen, die voor de meesten tevens de gedenkdagen van het heilig Doopsel zijn, de patroonsfeesten van de ouders en de kinderen. Zonder drukkende ernst of opzettelijkheid weten christelijke ouders deze