De heilige Joannes de Doper
Het feest dat de christenheid van West en Oost op 24 Juni ter ere van den heiligen Joannes den Doper viert, is de gedachtenis van zijn geboorte. Want volgens de leer der theologen is hij reeds vóór zijn geboorte van de erfschuld bevrijd geworden (Lc. 1, 15). Niet alleen om deze reden echter viert de Kerk deze feestdag met meer plechtigheid dan de gedenkdag van zijn marteldood op 29 Augustus: de geboorte van den Voorloper is de onmiddellijke voorbereiding geweest op de komst van den Grotere, die na hem kwam.
Alle namen die heilige Schrift en Kerk aan Joannes hebben gegeven, duiden op de geheimzinnige betrekking waarin deze eenzame man tot Christus heeft gestaan. Hij heet de Doper, omdat de Heer in de Jordaan is afgedaald om zijn doopsel te ontvangen; de Voorloper, want hij verdwijnt als de Verwachte is gekomen; de Vriend van den Bruidegom (Jo. 3, 29), die zijn geheimen kent, maar toch op de achtergrond blijft. Zacharias, zijn vader, noemde hem den Profeet van den Allerhoogste, den laatsten profeet van het Oude Testament. Hij is de engel, door God voor zijn aangezicht uitgezonden (Lc. 7, 27), de stem van een die roept in de woestijn, de laatste stem vóór Christus, welke Gods geheimen spreekt. Hij heeft de laatste en grootste profetie over den Messias uitgesproken: daar is Hij, in uw midden.
Reeds de engel had aan den vader voorzegd dat velen zich in zijn geboorte zouden verheugen (Lc. 1, 14). En dagelijks herdenkt de Kerk dan ook in Zacharias' lofzang de geboorte van dezen uitverkoren eenzame en boetgezant, over wien Christus zelf het wonderlijke woord heeft gesproken: dat hij de grootste is onder de zonen der vrouwen (Mt. 11, 11).
Auteursrecht onbekend
