bezwerend heeft neergebogen de hand, die telkens den beker weer vullen deed - en hoe na de vooze opwinding van den wijn àl dieper neerslachtigheid volgde...
De zeer verouderde hertogin-moeder is daar - duister starende in een toekomst zonder hoop. Winchester's vredespolitiek zegevierde. Humphrey is teruggeroepen.
En door de gangen dwaalt Grenier. Hij, die de brieven naat Londen schreef, de bittere - hij heeft thans dagen lang om der hertogin zóó zwakke krachten, geschreven het uitvoerig testament.
Geen is vergeten. Mensch noch dier. Heer Frank met uitzonderlijke zorg en liefde genoemd en bedacht.
En.... ook werd daar beschreven, hoe de boeken van den hertog van Glocester, op Quesnoy gebleven, wachtende op zijn terugkomst, naar Londen zullen teruggezonden worden....
Grenier loopt heen en weer. Hij is zeer rood - zelfs zijn oogleden zijn rood en gezwollen. Door de geopende deur ziet hij hen wachten; ridders - de heeren van hooge geboorte.... Geen was haar na als hij....
Maar voor hen, laatsten van een voorbije glansperiode - van een macht, stervende met haar, wier jong leven uitvocht den hardnekkigen, vruchteloozen kamp met den komenden tijd, en tusschen die beide verpletterd werd - voor hen staan op, ontelbare bewegelijke, van strijd en glorie doorvlamde beelden met de vervoerende vrouwenfiguur in hun midden.
En zij gaan - om beurten - waar zij hen wacht, voor het laatst.
Haar scherp oor vangt onderscheidend nog alle komen en gaan. Paardengetrappel - hondengeblaf. Iedere stem. Haar oogen, de groote donkere, dankend groeten....
Mannen, die weenen, neergeknield. Met elken vriend gaat heen voorgoed een moment uit het voorbije leven. Maar er is geen pijn, geen smart meer bij dit afscheid in haar.
Het leven, het eens heet begeerde en geminde - zij geeft het over.
Alle schuld daarin is gebiecht en gezoend, al is geen enkele vergeten.
IJsselstein. Gorcum. Everhard's zoengeld om den moord op Van den Berghe. Gillis de kok. Van Vliet. De jonge Cruijff. En nog véél wat gedàcht is. Met fellen wil....
Het is voorbij.