A-saga, E-legende, O-sprook

[p. 27]

Colholms roos.
O-sprook.

[p. 28]

Motto:
't Schoon lokt tot roof.

[p. 29]

Slof troont op Colholms slot, rondom door golf op golf omzoomd; Noordstorm op Noordstorm floot door boos, poort, top. Toch pronkt op Olofs slot Colholms roos, Oldgond; jong, schoon, blond.

Hoor! Olofs hoorn klonk, Olofs woord vloog rond; Noor op Noor spoort 't ros, ront, loopt, komt; - 't slot wordt vol volks, Olofs looz' klonk: oorlog! oorlog! - 't Oog vonkt toorn.

‘Olofs mond noodt ons, Olofs hoorn noopt ons: Vorst! 't word' ons kond, zoo zorg of nood ontstond voor Colholm.’ -

Bornholms Vorst, Otto, komt! Otto somt d' oorsprong op tot Thor; Otto's

[p. 30]

dolk wordt rood door moord op moord. Olof schroomt Otto noch ook Thor, - doch zorg voorkomt nood. Otto zond boô op boô om Oldgond; Oldgonds schoon ontvonkt' Otto's borst; ook komt blos op blos op Oldgonds koon, zoo Otto's boot Colholms kom klooft. Doch Olof zon op 't voorspook, - Wolf zong 't:

't Noodlot wordt kond

Door Wolfs mond:

Colholms roos, Oldgond,

Pronk' op Colholms grond;

Schoon Olofs zorg,

Toch Olofs borg:

Zoo Oldgond wordt ontroofd,
't Kost Olof troon, slot, hoofd. -

Zoo hoord' Olof noch Otto, noch Oldgond. Otto bood bond of oorlog; oorlog koos Olof. Colholms slotvoogd sloot Oldgond op.’ -

Nog ontvloot 't woord Olofs mond, - op! op! klonk door 't slot; Otto komt! Boot op boot, vlot op vlot, kog op kog klooft

[p. 31]

Colholms kom! - ‘Noor, vorst of volk, volg Olof!’ Olof vloog voor. 't Volk sprong op; 't gordt dolk of pook om; 't torscht boog, knods, pols, rotsbrok, 't slot op; 't lood smolt, kookt, - zoo Otto soms storm koos. ‘Voor Colholm, voor Oldgond!’ klonk 's volks looz'. - ‘Schroom, boos rot! roof zocht Bornholms vorst, - dood wordt Otto's loon.’ -

Doch Otto? - Noch dorst tot roof, noch oorlogsvonk toogt Otto. Doch Otto's borst klopt hoog voor Oldgonds schoon; Olof sloot 't oor, schoon Otto som op som bood voor Oldgond; Oldgond zond boô op boô tot Otto; doof ook voor Oldgond, sloot Olof Colholms roos op. Droom op droom komt voor Otto's spond. Oldgond spookt Bornholms vorst voor 't oog: drop op drop blonk op Oldgonds koon; 't hoofd, omzoomd door lok op lok, hong op Oldgonds borst (Zoo toch 't wolkvocht droop op roos, koorn, ooftknop, trok roos noch ooftknop 't hoofd omhoog, voor 't vocht ontloopt of 't zonros

[p. 32]

drop voor drop opslorpt; - zoo boog Colholms roos 't vocht oog, 't blond hoofd). Ook hoort Otto soms Oldgonds toon, zoo schoon of 't boschkoor zong; doch 't nokt ook zoo dof, zoo domp, of golf op golf klotst' op boot of rots. Nog schroomt Bornholms vorst oorlog, roof, moord. Doch Gothold komt; - Gothold doorgrondt 't Noodlot. Door Thors bosch doolt Gothold rond, loof of mos voor spond, noot of schors voor brood, bronvocht voor dronk. 't Rood koord omgordt Gotholds wolfsbont; Thors dolk pronkt op Gotholds borst; Thors stok schoort Gotholds romp. Wol wordt Gotholds lok, hoog 't voorhoofd; doch oog noch oor wordt stomp, - nog doorgrondt Gothold 't Noodlot.

Gothold stond voor Otto; 't voorhoofd fronst, 't oog vonkt. ‘Op, zoon Thors! Colholms roos dort, tot Otto komt. Poot Colholms roos op Bornholms grond. Thor zond Gothold!‘ -

Zoo toog Otto voort tot Colholm. D'

[p. 33]

oorlog dook op, spookt 't slot rond, stroopt 't oord bloot. Boog op boog schoot; rotsbrok op rotsbrok gonst, ploft op boot, kog, vlot. Rood wordt Colholms kom door moord op moord. Olofs woord klonk: ‘o hoon, zoo Otto Olof dwong, Oldgond won!’ Otto noopt 't volk: ‘o hoon, zoo 't slot ons ontsprong, of Olof 't ontkomt! op, op! voort, voort! Drom op drom storm' 't slot!’ - 's Volks borst jookt; 't hoopt op lot of loon. Schot op schot vloog rond, of wolk op wolk 't vocht goot, zoo 't door Noordstorm stold' of vroor tot brok op brok. 't Lood droop op 't hoofd, door d'oorlogsrok tot op 't bloot. Toch drong Otto voort; toch won Otto poort voor poort, post voor post Nog klonk Olofs oorlogslooz': ‘Voor Colholm! voor Oldgond!’ Doch, hoor, - dof bomt Colholms noodklok. Hoogrood golft rookkolom op rookkolom rond door boog, poort, goot: 't glom, 't koolt, 't gloort; 't vonkt voort, ros stroomt 't op tot dom, top, nok. 't Volk roost door vonk of smoort door rook: 't

[p. 34]

wordt hooploos. ‘'t Wordt stond tot storm!’ klonk Otto's woord. Bornholms vorst klom op; 't volk vlood, of - zoo 't nog schoold' of vocht - 't stort voor Otto's knods. Dol stormt Otto voort door poort, boog, hol; - Oldgond zocht Otto. Hoor! - 't slot sprong, 't slot vloog op; - Oldgond stond voor Otto's oog, schoon, blond, jong. Hoog bloosd' Oldgonds koon. Otto stond stom, Otto vond tong noch woord..... ‘Los, los! snood, godloos vorst! Dood volgt roof!’ klonk Olofs woord. Olof stort poort, boog, rook door, op Otto. Hoog blonk Olofs dolk, blootshoofds stond Otto; - doch Bornholms vorst sprong op, boog 't hoofd - Olofs stoot stompt op Otto's dolkknop. Olof stort; - doch Oldgond boog 't hoofd voor Otto: ‘Colholms roos dronk toch Olofs bronvocht, Olof zond toch brood voor Oldgond!’ - ‘Loof Thor, Noor!’ klonk Otto's woord: ‘om Oldgond wordt noch Otto's dolk noch Olofs borst rood.’ - Doch 's Noodlots stond komt: Wolf zong 't:

[p. 35]

 

Wordt Colholms roos ontroofd,

 

't Kost Olof slot, troon, hoofd.

't Woord vloog nog op Otto's tong, nog stond Otto's pook op Olofs strot, - och, Colholms slotvoogd, vol wrok, boog 't hoofd, wrong 't forsch los, sprong op.... schroom, Otto! - Doch Otto zorgt; Otto toomt Olofs sprong; Otto's dolk doorboort Olofs borst door wond op wond.

Ton, toorts, kroon, vonkt op Bornholms slot. Otto schonk dronk op dronk rond; Oldgond dost 't blond hoofd door roos up roos. - 't Zonros vloog 't bolrond om, rond op rond. Zoon op zoon zoog Oldgonds borst of sprong op Otto's schoot.

Noô komt 't volk tot Colholms slot: Olofs spook doolt rond door poort, holboog.

[p. 36]

Gothold, Thors tolk, zong d' O-sprook voor Otto's kroost. -

Slot.