Suriname

[p. 40]

Economie

Hoewel Suriname rijk is aan grondstoffen, is het economisch geen rijk land. Er worden meer producten geïmporteerd dan geëxporteerd, waardoor het land onvoldoende inkomsten heeft.

Suriname heeft veel natuurlijke hulpbronnen.

De belangrijkste zijn hout, bauxiet, goud, kaolien (= porseleinaarde) en aardolie. In kleinere hoeveelheden komen ook ijzererts, koper, platina en nikkel voor.

Veel jongeren trekken voor hun studie naar het buitenland en niet iedereen komt terug.
Het verschil tussen arm en rijk is aanzienlijk. Dit kun je onder meer zien aan het verschil in huizen. Nog steeds doen veel mensen hun uiterste best om het land economisch beter te maken en worden er bedrijven opgezet.

Bauxiet

Rond het jaar 1915 werd er bauxiet ontdekt in Suriname. Deze grondstof bestaat voor een groot deel uit aluminiumhydroxide en kan verwerkt worden tot aluminium. Om bauxiet te verwerken is elektriciteit nodig. En daarom begon men in 1964 met de aanleg van het Brokopondo Stuwmeer. Officieel heet het Dr. Ir. W.J. van Blommesteinmeer, naar de man die het stuwmeer ontwierp. De mensen die het gebied bewoonden moesten verhuizen naar het omringende land.

Hun dorpen verdronken immers in het meer. Voor veel bewoners was dit een verdrietige aangelegenheid. Ook dieren moesten vluchten. Ongeveer 65 procent van de totale exportopbrengsten van Suriname komt vanuit de bauxietindustrie.

Goudindustrie

In veel gebieden in Suriname zit goud in de grond. Velen zoeken hun geluk in deze ‘industrie’. Diep in het binnenland zijn complete dorpen ontstaan waar goudzoekers een paar maanden verblijven. Zodra ze een hoeveelheid goud hebben, verkopen ze die en zo komen ze aan hun inkomsten. Niet alleen Surinamers zoeken naar goud, ook veel Brazilianen trekken hiervoor de grens over.

Deze mannen doen bodemonderzoek om te controleren of er goud in de grond zit.

[p. 41]

Producten van eigen bodem

Het klimaat leent zich voor de verbouw van verschillende gewassen. Banaan groeit in grote trossen aan de bomen.

In het regenwoud groeien sterke bomen waarvan het hout geschikt is voor bijvoorbeeld huizenbouw. Met grote vrachtwagens worden ze vanuit het bos naar houtverwerkingsbedrijven gebracht.

Nog steeds zijn er plantages waar onder andere volop rijst, suikerriet, diverse groenten en vruchten, zoals bacoven (= een kleine soort banaan), palmpitten, kokosnoten en pinda's verbouwd worden. De grond is bijzonder vruchtbaar. Andere belangrijke producten zijn rundvlees, kippen, bosproducten en garnalen. De export bestaat onder meer uit rijst, garnalen en bacoven.

Surinaamse rijst.
Rijstfabriek te Wageningen, district Nickerie.

Water

Suriname hoort bij de landen met de grootste reserves aan drinkwaterbronnen ter wereld. Een aantal bedrijven haalt dit bronwater uit de grond om het vervolgens te bottelen (= in flessen doen). Onder andere tussen Lelydorp en Zanderij ligt een belangrijke waterbron. In Paramaribo kun je het water uit de kraan drinken. Andere takken van de economie zijn houtwinning en handel.

Toerisme

Handelsverkeer op de Surinamerivier. Schepen met bauxieterts en aluinaarde en andere goederen varen de Atlantische Oceaan op. Importproducten worden gelost in de haven van Paramaribo.

Toerisme brengt tegenwoordig ook geld in het laatje. Het is een belangrijke inkomstenbron voor veel Surinamers. Toeristen maken immers niet alleen tours in het binnenland, ze maken ook gebruik van taxi's, ze gaan uit eten, ze logeren in hotels en kopen souvenirs voor thuis. Veel buitenlandse studenten komen in Suriname stage lopen. Ook stagiaires moeten in hun levensbehoeften voorzien en zij geven daarvoor het nodige geld uit.