Strande

[fol. A1v]

Klinck-dicht.

Een Hell, end Vagevier men in dijn Kasse vindet

Schilp-rijcke Blyenburch, soo wie daer acht op slaet,

Vol schoone Schelpen beyd', end niet vol schelmen quaed,

Oft zielkens die aldaer het wan-gheloove bindet.

D'een Lade, d'Hel ghelijck, soo meen' ghe Schelp verslindet,

End watter eens inraeckt daer nimmermeer wtgaet:

Noch ziel-mis, noch verdienst, noch offerand' hier baet,

T'helpt geld, goed, beed, noch al wat s'menschen oogh verblindet.

VVt d'ander, t'Vagevier met Schelpen fraey ghesticht,

Door bidden, door geloft, door goeder vrienden plicht

Een zielken twee of drie wel altemet wt springhen.

Dijn Hel is aenghenaemst by velen om t'ghesicht,

Maer k'houd met t'Vagevier, end hope dat ick licht

Door goede wercken haest het Af-laet sal bedinghen.