Den Binckhorst

T'Ghelucksaligh leven ex Martiali l. 10. Ep. 47.
Vitam quae Faciunt beatiorem &c.

Aen den selven.

Hoor Snouckaert, hoor, waer dijn geluck aen clevet,
End wat den mensch een saligh leven gevet.
T'ge-erfde Goet, met arbeyd niet besuert,
Een vruchtbaer Land, gesond Huys, goey Ghebuert,
Sijn eygen heert steeds met goet vier verblijdet,
Van allen twist end moeylickheyt bevrijdet,
Noyt geen Verschil noch Gedingh, cleyn Bewind,
Tot hoogen Staet niet seer te sijn gesint,
T'gesonde Lijf, t'Gemoed gerust end rijcke,

[p. 36]

 

Een wys' Eenvuld, trouw Vrienden sijns gelijcke,

 

T'oncostlick Mael sond'r een'ghen Hoof-schen pracht

 

Geen dronckaerts rust doch sorgeloose Nacht,

 

Het vrolick Bed kind-rijck end ongelaket,

 

De sachte Slaep die corte nachten maket.

 

Te sijn wat m' is na meerder niet te sien,

 

Sijn sterf-dagh niet te wenschen, noch t'ontsien.

 

Hoor Snouckaert, hoor, waer dijn geluck aenclevet,

 

End wat den mensch een Saligh Leven gevet.