Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd
(1645)–Johan van Born–
AuteursrechtvrijStemme: Komt Venus uyt u hooge throon.1.
O Circe door u Toover-dranck,
Maeckt gy ons breyn en harssens kranck,
Ghy hebt ons heel bedrogen, en te seer verleyt,
Vleyende hebt ghy dien dranck bereyt.
2 Vlyssus sagh u loose baen,
Dies greep hy 't kruydjen Moly aen,
En sagh sijn voclk herschapen, door een woest gespuys,
| |
[pagina 123]
| |
Loopende van d'een na d'ander kluys.
3 U soete stem en bovensangh,
Bekoort de menschen al te langh,
Dies wort men los van sinnen, en geheel verdooft,
Sijnde van verstand en breyn berooft.
4 In wolven, Beyr, en wrede leeuw,
Begoochelt, maeckt de mensch geschreeuw,
En 't morsigh Swijn leyt wroeten, in dien vuylen stanck,
Wentelende in u Tover-dranck.
5 Als steenen zijnse traegh herschept
Daer niemant een vin van rept,
Als vogels oock met wiecken, en geswind ter vlucht,
Swevende dwars door de ruyme lucht.
6 U dranck, o valsche mins bestier!
Die maeckt den Mensch soo snooden dier,
Soo dat hy buyten reden, en geheel ontsint,
Tuymelt en is in u liefde blind.
7 Het schijnt in 'teerst wel soete wijn
Met Honing, doch het loos fenijn,
En 't boos vergif van Slangen, daer mee sy bekoort
Schuylter, wie dat haer gesangen hoort.
8 Geluckigh wie sijn ooren sluyt,
En schout de Circen valsch geluyt:
En voeght sich na de reden, grijpende wijsheyt an,
Dees blijft een braef en verstandigh Man.
|
|