Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd
(1645)–Johan van Born–
AuteursrechtvrijOp de wijse alst begint.NAer dat ick hebbe gelesen
Dat Vrouwen verheven zijn,
En boven al gepresen
| |
[pagina 50]
| |
Verstaet de woorden mijn,
Daerom moet ickse boven al
Prijsen soo men hooren sal,
Hier in dit vrolijck Liet,
Soo wie dit wel in siet.
Een Vrouwe die in deughden,
En oock in wijsheyt leeft,
Maeckt haren Man vol vreughden,
Soo ons de Schrift uytgeeft,
Sy doet haren Man verblijden // saen,
Als hem komt eenigh lijden // aen,
Want door haer woorden soet
Soo krijght hy eenen moedt.
De wijsheyt van een Vrouwe
Is wel te prijsen schoon,
Want in 's werelts Landouwe
Soo spannen sy de kroon:
Vele wijsheyt bevonden // was,
Soo ick in Schrifts oorkonden // las,
Aen Debora certeyn,
De Prophetersse reyn.
Men heeft over veel jaren
Veel wijse Vrouwen gesien,
Hester bracht uyt beswaren
Soo menich duysent Lien,
Als sy tot elcker spatie // tradt,
Voor den Koningh om gratie // badt,
En heeft dat valsch beraen
Van Haman wederstaen.
Susanna kuysch en schoone,
Met eerbaerheyt vermaert,
Gingh soo sy was gewoone
Haer baden in den Boomgaert,
Doen quamen die oude boeven // daer,
Met onkuyscheyt bedroeven // haer
Zy sprack door kuysheyt groot,
Liever sterf ick den doot.
Judith kloeck van opsetten,
Dit vryelijck gelooft,
Brocht 't Land uyt 's vyants netten,
En sy sloech af het hooft
Van Holofernus als Capiteyn,
Daer hy lach om slapen reyn,
Door een kloeck bestaen
Heeft sy dat feyt gedaen.
Wat kloeckheyt heeft bedreven
De Moeder der Machabeen,
Als zy haer sonen leven
| |
[pagina 51]
| |
Met wreetheyt sach ontleen,
Sprack sy tot haer beminden fier,
't Lichaem dat sy booden hier
Dat sal ons Godt den Vaer
Weder geven hiernaer.
Sifera kranck van moede,
Daer hy was in den slagh,
Om te vluchten hem spoede,
Ende in de Tente lagh
Van Jahel de Vrouwe fijn,
Daer hy meende bevrijt te zijn,
Een nagel sy hem sloegh
Die hem het hooft door groef.
Hoe sou ick 't al vermonden
Na er wijsheyt en hun deught,
Die by haer wert gevonden,
In die Vroukens vol deught,
Als Maria end Elisabeth,
Soo waren al de wijse net,
Sara en Abigael,
Met de Moeder Samuel
Oorlof ghy Vroukens reene,
Neemt doch in danck dit Liedt,
Siet dat ghy int gemeene
Christus om wijsheyt bidt,
En wilt u doch versieren fijn,
Als de vijf Maeghden manierigh zijn
En blijft bevolen Godt,
Hier mede sluyt ick 't slot.
|
|