Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd
(1645)–Johan van Born–
AuteursrechtvrijOp de voyse van den 97. Psalm. Een Coninck is, &c.MYn ziele die nu zijt
Versterckt, verquickt, verblijt,
Versadicht overvloedich,
Buyght u voor Godt ootmoedich,
Bewijst hem danckbaerheydt
Voor dees' weldadicheydt,
Dat hy u spijst en laeft,
O dat ghy hem eens gaeft
Danck na zijn waerdicheyt.
2. Hy heeft u weder-baert,
Naer zijn Godlijcken aert,
Als ghy waert gantsch verdorven,
Ja in de sond' gestorven,
't Leven dat ghy nu leeft,
Sijn Geest en woort u geeft,
Met spijs en dranck seer goet,
| |
[pagina 15]
| |
Hy ist dien oock voed
Die hy bereydet heeft.
3. Hy heeft voor u gemaeckt,
Broot dat de werelt laeckt,
Maer broot van groote crachten,
Verr bovent Man te achten,
Wie van dit broot eens proeft
En wert noyt meer bedroeft
Met scherpen hongers noot,
Geen ander spijs [o]f broot,
Hy nimmermeer behoeft.
4. Den dranck die hy u schenckt,
Daer by ghy hem gedenckt
Gaet allen dranck te boven,
Is noyt genoech te loven,
Wie van die dranck eens smaeckt,
Niet meer na drincken haect,
Sijn dorst wort soo gheblust,
Dat smacht of drinckens lust
Hem nimmermeer genaeckt.
5. 't Broot daer u Godt mee spijst,
Daer all u cracht uyt rijst,
Ist vlees van zijnen Soone
't Welck hinck aent hout ten toone,
't Geen hy drincken doet,
Is Christi dierbaer bloet,
't Welck aen den Cruyce liep,
Uyt zijn vijf wonden diep,
In grooten overvloet.
6. Aen dit Godlijck bancket,
Sijt ghy mijn ziel geset,
Ghy hebt met groot verlangen,
Met lust en smaeck ontfangen,
't Broot dat van boven daelt,
Ghy zijt van Godt onthaelt
Met dranck van vrolijckheydt,
Dees groote vriendlijckheydt
Laet doch niet onbetaelt.
7. Betaelt den Heer met vreucht,
Al dat ghy vander jeught
Belooft hebt t'zijner eeren,
Wilt al u crachten keeren
Tot zijn ghehoorsaemheyt,
Schouwt swerelts dertelheydt,
Die uwen Godt mishaeght,
Die bitter vruchten draeght,
Die namaels wert beschreydt.
|
|