Mutsaers, Charlotte
Charlotte Jacoba Maria Mutsaers, Nederlands schrijfster en beeldend kunstenaar (Utrecht 2.11.1942). Mutsaers studeerde Nederlands M.O. aan de Universiteit van Amsterdam, waar ze in 1967 het M.O.-B diploma behaalde. Vervolgens ging ze les geven. Van 1972 tot 1977 studeerde ze aan de Rietveldacademie in Amsterdam, waar ze van 1980 tot 1990 docent werd. Als beeldend kunstenares beleefde ze een hoogtepunt met de tentoonstelling van haar werk in het Gemeentemuseum in Arnhem in 1985/1986. Na een kortstondig huwelijk met de neerlandicus T. Anbeek van de Meijden, trouwde Charlotte Mutsaers in 1973 met de neerlandicus Jan Fontijn.
Intussen was Mutsaers ook gaan publiceren. In 1983 verscheen Het circus van de geest, een emblematabundel en een vrolijke variant op soortgelijke bundels van Roemer Visscher, Cats en Luyken, waarin ze gebruik kon maken van haar dubbeltalent. Allengs komt het accent echter te liggen op haar literaire werk. Mijnheer Donselaer zoekt een vrouw (1986) is nog een ‘beeldverhaal’, maar ook in later werk zullen eigen afbeeldingen toch nog een rol blijven spelen. Woordspel en opsommingen zijn geliefde literaire middelen in het werk van Mutsaers, waarin ze aandacht vraagt voor het detail, dat ze belangrijker acht dan het geheel waar het detail deel van uitmaakt, zoals in ‘Deel en geheel’ uit Kersebloed (1990). Kersebloed werd in 1992 bekroond met de Jan Greshoff-prijs. Opsommingen vormen ook een belangrijk bestanddeel van Hazepeper, gevolgd door Napoleon, Sunt pueri pueri … en Varia (1985). Mutsaers wil vooral amuseren met haar speelse teksten, maar daarbij is een zekere moraal in haar werk bepaald niet te onderschatten.
In 1994 verscheen Rachels rokje, het speelse verhaal over de liefde van een leerling voor haar taalleraar. Het boek is ingedeeld volgens de plooien in het rokje en het is een verhaal vol woordspelingen, allusies en onverwachte uitweidingen. Het boek had een groot succes en werd vele malen herdrukt.
Voor Zeepijn (1999) kreeg Mutsaers in 2000 de Busken Huet-prijs. In 2008 verscheen de grillige en fantasierijke roman Koetsier Herfst, waarin Mutsaers haar engagement voor het dierenactivisme toont in een verhaal vol bizarre verwikkelingen. Het werk van Mutsaers wordt in de literaire kritiek postmodernistisch genoemd, waarbij aangetekend dient te worden dat men een toenemend engagement in haar werk geconstateerd heeft.
Het gehele oeuvre van Charlotte Mutsaers werd in 2000 bekroond met de Jacobus van Looy-prijs en de Constantijn Huygens-prijs. In 2010 kreeg ze voor haar hele werk de P.C. Hooft-prijs.
In 2002 verzamelde Mark Kregting een aantal verspreide teksten van Mutsaers in Bont: uit de zoo van Charlotte Mutsaers.