Kuik, Dirkje
William Diederich Kuik, Nederlands dichter, prozaschrijver en beeldend kunstenaar (Utrecht 7.10.1929). Kuik
studeerde enige tijd aan de Rijksacademie voor beeldende kunst in Amsterdam. Hij was kunstrecensent bij Het
Parool en tekende voor Vrij Nederland. Samen met de beeldend kunstenaars Moesman en Van Maarseveen
richtte hij begin jaren zestig in Utrecht het grafisch gezelschap De Luis op, waarvan ook schrijvers lid waren.
In 1969 publiceerde hij een bundel neo-romantische poëzie, 45 Gedichten. In 1974 volgde De held van het
potspel, een fantastische vertelling in de vorm van een picareske roman over een oude vrouw die bij het naderen
van de dood terugkijkt op haar leven. Het boek werd bekroond met de Vijverbergprijs.
Kuik voelde zich meer vrouw dan man, liet zich opereren in 1977 en nam de naam Dirkje Kuik aan. Van deze
operatie doet ze verslag in één van de verhalen in de bundel De nachtcactus bloeit (1982). Kuik werkte met
proza en illustraties mee aan de tijdschriften Maatstaf, waarvan ze redactrice was, en Hollands Maandblad.
In veel van Kuiks werk speelt haar geboorteplaats een dominante rol en speciaal het verval van de binnenstad
van Utrecht. Voor Utrechtse notities (1969) werd haar de Amsterdamse prozaprijs toegekend. Ter gelegenheid
van het honderdjarig bestaan van drukkerij De Daas uit Utrecht schreef ze De Nieuwe Gracht en omstreken
(1990), een nachtwandeling. De spionageroman De N.V. Dopiflex (1991) werd genomineerd voor de Gouden
Strop.
Kuik schreef ook enkele romans die in de Napoleontische tijd spelen, zoals de historische roman Broholm
(1997), waarvoor ze de Multatuliprijs kreeg. De patriot (2003) is het bizarre verhaal over een oude admiraal uit
de tijd van Napoleon die sterke overeenkomsten met baron Von Münchhausen vertoont.
Dirkje Kuik illustreerde veel van haar eigen werk, maar maakte ook boekomslagen en illustraties voor het werk
van anderen. In 2001-2002 werd haar beeldend werk tentoongesteld in het Centraal Museum van Utrecht. Bij
haar zeventigste verjaardag werd haar door vrienden en relaties de huldebundel Feestelijk verval (1999)
aangeboden.
Literatuur: BNTL; Oosthoek; WP-lexicon; C.A. Schilp, 'De Luis: een lastige parasiet', in: Kunst in Utrecht 3
(1964-1965) 10, p. 29-33; L. van Marissing, 'William D. Kuik.'Ik laat altijd iets groeien uit het verval'', in: 28
Interviews (1971), p. 171-175; Bibeb, ''t Is duidelijk dat de natuur zich vergist heeft', in: Bibeb met ... Interviews
(1980), p. 124-140; G. van Istendael, 'Eilandjes van wanorde, lieflijke, eigen wanorde. Over Dirkje Kuik', in:
Ons Erfdeel 40 (1997) 4, p. 532-541; J. Diepstraten, [Over De N.V. Dopiflex, Piranesi en zijn dochter, Broholm],
in: De kunst van het schrijven (2000), p. 376-381.
G.J. van Bork
[Herschreven, maart 2007]
Auteursrechtelijk beschermd