Huet, G.H.M. van
Gerardus Hendrikus Maria van Huet, Nederlands essayist en criticus (Rotterdam 10.9.1911 -
Rotterdam 27.12.1975). Van Huet studeerde rechten, maar ontwikkelde zich tot literair-journalist en essayist. Hij toonde een grote belezenheid, vooral in de buitenlandse literatuur.
Hij schreef korte beschouwingen over literatuur in de Nieuwe Rotterdamse Courant, die naar
het vignet van de rubriek waarin ze verschenen Zandlopertjes werden genoemd. Een keuze uit
deze korte stukjes verzamelde hij in Met en tegen de tijd. Tweeënnegentig zandlopertjes
(1958). In 1968 verschenen er opnieuw negenenvijftig in De geest van tegenspraak.
Ook voor de Groene Amsterdammer schreef hij soortgelijke literaire columns. Daar heetten ze
Inktpotjes. Zijn langere essays bundelde Van Huet in Lezen en laten lezen (2 dln, 1951-1953).
Voor deze bundels kreeg hij in 1954 de Essayprijs van de gemeente Amsterdam. Van Huets
stukken worden gevoed door een licht moralisme en door een metafysisch gerichte
levensbeschouwing.
Literatuur: BNTL; WP-lexicon; A. Morriën, ‘11’, in: Cryptogram (1968), p. 40-49.
G.W. Huygens
[Aangevuld, februari 2006]
Auteursrechtelijk beschermd