Heijne, Bas
Bastiaan Johan Heijne, Nederlands prozaschrijver en vertaler (Nijmegen 9.1.1960). Heijne
studeerde Engelse taal- en letterkunde in Amsterdam. In 1983 debuteerde hij met de roman
Laatste woorden, een roman met esthetisch-decadente trekken die in de traditie staat van
auteurs als Oscar Wilde, E.M. Forster en Evelyn Waugh. Heijne's literatuuropvatting richt
zich tegen het realisme in de literatuur. Hij heeft een voorkeur voor stijl en verbeelding. Zijn
personages zijn estheten met een buitengewoon hoog schoonheidsideaal. Zowel Laatste
woorden als de roman Suez (1992) worden gezien als initiatieromans, waarin de hoofdfiguren
en hun esthetische idealen worden geconfronteerd met de harde werkelijkheid. Heijne
herschreef zijn romandebuut in 1995.
Heijne bundelde zijn reisverhalen in Vreemde reis (1987). Andere verhalen verschenen in
Vlees en bloed (1994).
Hij werkte met journalistiek werk, reisverhalen en essays mee aan bladen als De Tijd,
NRC/Handelsblad, HP, De Groene Amsterdammer en Vrij Nederland. In 1991 werd hij vast
medewerker van NRC/Handelsblad. In 1993 stelde hij een bloemlezing korte verhalen samen
onder het pseudoniem E. Prondini: Korter dan kort. Hij vertaalde werk van E.M. Forster en
Evelyn Waugh, auteurs waarmee hij evident affiniteit heeft.
In 2005 kreeg Heijne de Henriëtte Roland Holstprijs voor Hollandse toestanden, een
bundeling van columns over allerlei maatschappelijke verschijnselen in de jaren 2003 en 2004
die eerder in NRC/Handelsblad waren verschenen.
Literatuur: BNTL; Kritisch lexicon; Oosthoek; J. Niemöller, ‘In gesprek met Bas Heijne’, in:
Bzzlletin 17 (1988) 156, p. 37-42; W. Thijssen, ‘Die vermaledijde ivoren toren’, interview in:
Alle schrijvers hebben gelijk. Gesprekken met literaire critici (1998), p. 37-45; E. Lockhorn,
‘Ik ben niet langer meer degene die bekeken wordt, ik kijk’, interview in: Geletterde mannen.
Interviews (2001), p. 96-109.
G.J. van Bork
[Nieuw, januari 2006]
Auteursrechtelijk beschermd