Hazeu, Wim
Willem Hazeu, Nederlands dichter en prozaschrijver (Delft 28.4.1940). Hazeu was literair
medewerker van de Delftsche Courant, studeerde Nederlands en behaalde het MO-A-examen
aan de School voor Taal- en Letterkunde in Den Haag. Hij behoorde in 1959 tot de oprichters
van het tijdschrift Kentering en bleef redacteur van dat blad tot de opheffing in 1977. In 1966
ging hij werken voor de NCRV-radio, waar hij de literaire rubriek ‘Literama’ in het leven riep.
Als criticus werkte hij onder meer voor de Haagsche Courant en later voor Hervormd
Nederland. Voor Vrij Nederland schreef hij een aantal auteursportretten.
Van 1974 tot 1976 was Hazeu voorzitter van het Nederlandse PEN-Centrum, waarvan hij ook
het blad PEN-kwartaal redigeerde. Vanaf 1978 was hij werkzaam als redacteur en uitgever.
Hazeu debuteerde als dichter in 1963 met de bundel Achterebbe, in 1966 gevolgd door
Dankdag voor het gewas. Hazeu's poëzie is geëngageerd en ontleent veel van de thematiek
aan de natuur. In Blikschade (1975) spelen ook autobiografische feiten een rol. Engagement
en autobiografie zijn ook kenmerkend voor Hazeu's romans: De helm van aarde (1970) over
de Praagse lente, Duitse honden bijten (1972) over het Duitsland van na WOII en Een duif
boven Parijs (1978) over Bretons nationalisme en de Nederlandse houding tijdens WOI. Het
meest autobiografisch lijkt de roman Bandijk (1985) over het feminisme en het stukgelopen
huwelijk van een televisiemaker.
Hazeu heeft zich meer en meer ontwikkeld tot een biograaf van schrijvers. Al in 1965
publiceerde hij de documentaire Dichter bij Achterberg. In 1985 verscheen A. Marja, dichter
en practical joker (1917-1964) en in 1988 in de reeks Open Domein Gerrit Achterberg. Een
biografie (4e uitgebreide druk 2001). In dezelfde reeks verscheen Slauerhoff. Een biografie
(1995). Van de weduwe van Simon Vestdijk kreeg Hazeu toegang tot vrijwel alle
Vestdijkdocumenten, hetgeen resulteerde in Vestdijk, een biografie (2005).
In 1968 kreeg Hazeu de Culturele Aanmoedigingsprijs voor zijn werk tot dan toe en in 1995
de Dordtprijs voor Biografie voor zijn biografie over Slauerhoff.
Literatuur: BNTL; Kritisch lexicon; Oosthoek; WP-lexicon; H.J. Claeys, ‘Wim Hazeu’, in:
Wat is links? (1966), p. 207-216; W. Hazeu, ‘Autobiografietje’, in: Schrijvers in de spiegel
(1971), p. 25-27; H. Bousset, ‘Hazeu tussen engagement en nieuwe romantiek’, in: Ons
Erfdeel 16 (1973) 5, p. 109-112; H. Werkman, [Over Een duif boven Parijs], in: Aangekruist
(1982), p. 57-61; M.J.G. de Jong, ‘Ruimte voor Achterberg’, in: Kreatief 29 (1995) 2, p. 19-30; A. van Leeuwen, ‘Snel, gedreven en samenhangend. Het succes van de methode Hazeu’,
in: Biografie bulletin 9 (1999) 2, p. 101-111; Liber amicorum voor Wim Hazeu (2001).
G.J. van Bork
[Aangevuld, december 2005]
Auteursrechtelijk beschermd