Gyselen, Blanka
Vlaams schrijfster van poëzie, romans en toneel (Antwerpen 26.11.1909 - Antwerpen
29.5.1959). Gyselen studeerde aan de Vlaamse Hogeschool voor Vrouwen en aan het
Antwerps conservatorium. Aanvankelijk schreef Gyselen vooral poëzie, zoals de bundels
Door roode vuur (1936) en De eeuwige Eva (1938). Het zijn overwegend sterk erotisch
geladen gedichten. Tijdens WO II begon ze politieke strijdgedichten en balladen te
schrijven, Vlaams-nationalistische gedichten die zij onder de titel Zangen voor mijn land
(1942) publiceerde. Na WO II werd ze een tijdlang gevangen gezet vanwege haar
nationalisme. Uit die periode stamt de bundel Balladen achter de staven (1950). In de laatste
jaren van haar leven schreef ze religieus geïspireerde poëzie, onder meer in Orgelpunten
(1953).
Gyselen schreef ook romans, zoals Adieu Filippi (1955) en de trilogie De helse plantage
(1960). Voorts schreef ze toneel voor kinderen.
Literatuur: WP-lexicon; Ann Martens, ‘Blanka Gyselen’, in: Toortsen
(1961) 3, p. 9-12; Line Lambert. Blanka Gyselen (2002).
G.J. van Bork
[nieuw, maart 2005]
Auteursrechtelijk beschermd