Goekoop-De Jong van Beek en Donk, Cécile
Nederlands schrijfster en activiste in de vrouwenbeweging van het eind van de negentiende
eeuw (Alkmaar 19.5.1866 - Méréville, Frankrijk 15.6.1944).
Als schrijfster kreeg Cécile Goekoop grote bekendheid met de talloze malen herdrukte
roman Hilde van Suylenburg (1897). De roman is enerzijds een getuigenis van de
misstanden die heersten in opvoeding en huwelijk voor vrouwen en de wettelijke
beperkingen die voor vrouwen golden. Anderzijds was de roman ook een reactie op
Couperus' Eline Vere (1888). In de roman beschrijft ook Cécile Goekoop de Haagse
aristocratie en de rol van de vrouw daarin, maar anders dan Couperus is het haar erom te
doen te laten zien hoe meisjes aan verveling en apathie kunnen ontsnappen en een zinvol
bestaan kunnen opbouwen. In 1897 schreef ze ter gelegenheid van de tentoonstelling over
vrouwenarbeid de brochure Aan de vrouwen in Nederlandsch Oost Indië. In 1930 verscheen
nog Bij de waskaarsen.
Literatuur: BWN; Oosthoek; Pater Familias [= J.H. Hora Siccama]. Een man over
‘Hilda van Suylenburg’ (1898); Marianne Braun, ‘Het recht even goed te leven als
een man’, in: Tijdschrift voor Sociale Geschiedenis 24 (1998) 3, p. 209-234; Lizet
Duyvendak, ‘Honderd jaar “Hilda”’, in: Literatuur 15 (1998) 1, p. 17-23.
G.J. van Bork
[nieuw, februari 2005]