Durnez, Gaston
Gaston Cyriel Durnez, Vlaams dichter, prozaschrijver en journalist
(Wervik 9.9.1928). Kunstredacteur van het Brusselse dagblad De Standaard.
Was initiatiefnemer tot de Encyclopedie van de Vlaamse Beweging waaraan hij ook
meewerkte en waarvoor hij in 1974 de Orde van de Vlaamse Leeuw kreeg.
Debuteerde in 1954 met mild humoristische, soms dartel nonsensikale gedichten in
Muzenissen, later gevolgd door enkele bundels in hetzelfde genre:
Rijmenam (1956), Wiltzang (1960) en Hooikoorts (1962).
In 1963 bundelde hij luchtige, volkse verhalen met een vleugje satire in Slalom. In
datzelfde jaar verscheen zijn essay over Maria Rosseels en een novelle
Kermis. Journalistiek werk over Belgen en Nederlanders verscheen in
Denkend aan Nederland (1968) en Mijn leven onder de Belgen
(1970).
Durnez schreef ook veel cursiefjes die hij bundelde in onder meer Duizend kussen voor
iedereen (1965), Kleinbeeld (1973) en De engel op het eiland
(1983). Over de Belgische deelname aan WO I schreef Durnez een reportage voor De
Standaard (1964) die hij bewerkte voor de uitgave met foto's Zeg mij waar de bloemen
zijn. Beelden uit de Eerste Wereldoorlog in Vlaanderen (1988).
Literatuur: WP-lexicon; J. de Ceulaer, ‘Gaston Durnez, melancholisch
journalist’, in: Elf twintigers (1971), p. 84-92; K. Jonckheere, ‘Gaston Durnez’, in:
Toon mij hoe je schrijft (1972), p. 61-64; J. van Hulle. Gaston Durnez (1990).
G.J. van Bork
[aangevuld, februari 2003]
Auteursrechtelijk beschermd