Durlacher, G.L.
Gerhard Leopold Durlacher, Nederlands schrijver en socioloog (Baden-Baden
10.7.1928 - Haarlem 2.7.1996). Durlacher werd geboren in een liberaal-joods
gezin dat in 1937 voor de nazi's naar Nederland (Rotterdam) vluchtte. In 1942 werd het gezin
op transport gesteld naar Theresiënstadt en vervolgens naar Auschwitz. G.L. Durlacher werd
bevrijd door de Russen en keerde terug naar Nederland, waar bleek dat zijn gehele familie was
omgekomen in Duitsland.
Durlacher studeerde enige tijd medicijnen en vervolgens sociologie aan de Universiteit van
Amsterdam, waar hij van 1964 tot 1983 verbonden was aan het sociologisch instituut. Vanaf
1983 verzamelde hij materiaal over de overlevenden van de concentratiekampen en schreef
daar een aantal bijdragen over voor De Gids. Dat materiaal bewerkte hij tot De
zoektocht (1991), een boek dat vervolgens door Cherry Duyns gebruikt werd voor diens
film Laatste getuigen.
In Drenkeling (1987) beschreef Durlacher zijn kinderjaren in het nazistische
Duitsland. Het boek werd bekroond met de Anne Frankprijs. Voor Quarantaine
(1993) kreeg hij de AKO-literatuurprijs.
In 1995 werd aan Durlacher een eredoctoraat verleend in de sociale wetenschappen.
Literatuur: Kritisch lexicon; Oosthoek; L. Duyvendak, ‘Literatuur en publiek’,
in: P. Zeeman (red.). Literatuur en context (1991), p. 308-336; J. Durlacher (red.). ‘Vol als
fisj’, in: De olifant & het joodse probleem (1994), p. 7-22; E. Muller. G.L. Durlacher.
Drenkeling, Quarantaine (1995); A. Durlacher-Sasburg en T. Hermans (red.). Met haat valt
niet te leven (1998).
G.J. van Bork
[nieuw, februari 2003]
Auteursrechtelijk beschermd