Dommisse, Fré
Fréderique Caroline Wilhelmina Dommisse, Nederlands romanschrijfster
(Ophemert 12.5.1900 - Doorn 13.6.1971). Na een periode van
politiek activisme, gevolgd door een geestelijke instorting tijdens WO I die tot opname in een
inrichting leidde, studeerde ze enige tijd Nederlands te Utrecht.
In 1927 debuteerde Dommisse met de autobiografische roman Krankzinnigen,
waarin zij haar eigen ziektegeval objectiveert. In 1933 volgde een tweede roman, Waren
wij kinderen...?, en in 1937 Het licht op de drempel. Ze hield zich met haar
zuster jarenlang bezig met de grafologie, waaruit in 1962 de monografie De wonderlamp
der graphologie resulteerde. In haar laatste jaren werkte ze aan een uitvoerige studie
over de drukkersfamilie Enschedé, waarvan ze de uitgave niet meer heeft mogen beleven.
Literatuur: E. Bromberg, ‘Fré Dommisse’, in: Tweeëntwintig biografieën
(1950), p. 14-16; V.E. van Vriesland, ‘Puberteit en nazorg’, in: Onderzoek en vertoog
(1958), p. 593-601.
G.J. van Bork
[aangevuld, februari 2003]