Dhondt, Astère Michel
Vlaams dichter en prozaschrijver (Machelen-aan-de-Leie 12.10.1937).
Debuteerde in 1965 met de roman God in Vlaanderen, die het jaar daarna
bekroond werd met de Arkprijs van het Vrije Woord. Dhondt ging in 1968 in
Amsterdam wonen en nam in 1975 de Nederlandse nationaliteit aan. In 1980
vestigde hij zich in Maastricht. Zijn werk wordt voornamelijk beheerst door
pedofiele belangstelling, zoals in de roman Zeven geestige knaapjes (1966). Zijn
voorkeur voor de knapenliefde en de reacties daarop in zijn directe omgeving zijn onderwerp
in de roman De tijd staat stil (1980) en de novellen Een beeldje voor
Venus en Reis in het atoomtijdperk (1990). Veel van Dhondts boeken zijn
door hemzelf geïllustreerd met foto's omdat hij dat een verruiming acht van zijn middelen.
Die visuele kant van zijn werk bracht hem ertoe twee korte tv-films te produceren: De
wedijver (1967) en Propaganda (1970). Hij uit zich in een speelse, luchtige en verfijnde stijl,
die soms (bijvoorbeeld in Gezangen en gebeden, 1969) cru realistisch wordt.
Literatuur: Kritisch lexicon; Oosthoek; WP-lexicon; J. Diepstraten en Sj. Kuiper,
‘Wat heb je aan papier als het donker is’, interview in: Het nieuwe proza (1978), p. 148-159; H. Bousset, ‘Gestolde schoonheid’, interview in: Schrijven aan een opus (1982), p.
171-186; C. Caremans, ‘Jongens toch!’, in: L. de Vos (red.). Een onberaamd verbond.
50 jaar Arkprijs van het Vrije Woord (2000), p. 123-132.
J. Goedegebuure en G.J. van Bork
[ingrijpend gewijzigd, februari 2003]
Auteursrechtelijk beschermd