Brokken, Jan
Johannes Cornelis Brokken, Nederlands prozaïst (Leiden
10.6.1949). Zoon van een Nederlands Hervormd predikant. Wilde aanvankelijk naar de
Filmacademie, maar voltooide een opleiding aan de School voor Journalistiek in
Utrecht en studeerde enige tijd politicologie in Bordeaux. Was werkzaam als
journalist bij het dagblad Trouw en bij de Haagse Post. Vanaf 1986 free-lance auteur na in 1984 te
hebben gedebuteerd met de roman De provincie. Zijn verhalenbundel De zee
van vroeger (1986) werd bekroond met de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs.
Tijdens zijn periode als journalist vervaardigde Brokken, soms met anderen samen, een reeks
interviews en portretten die gebundeld werden in Het volle literaire leven (1978),
Schrijven (1980) en Over F.B. Hotz (1982). In Met
musici (1988) bundelde hij later nog elf portretten.
Brokkens echtgenote verzorgt scholingscursussen voor docenten in Burkina Faso. In zijn roman
Zaza en de president (1988) maakt Brokken gebruik van deze ervaringen en laat hij
zijn hoofdpersoon een zoektocht ondernemen naar zijn in Burkina Faso verdwenen geliefde. Daarbij
wordt de lezer geconfronteerd met de ontwikkelingsproblematiek in Afrika. Diezelfde problematiek
keert terug in De moordenaar van Ouagadougou (1989), een Afrikaans dagboek
waarin Brokken de onderlinge twisten en de moord op de president van genoemd Afrikaans land
beschrijft.
Literatuur: Kritisch lexicon; Oosthoek; A. van den Berg, ‘Hij gaf me de raad: hou het
simpel’, interview in: Intermagazine 12 (1991) 9, p. 67; M. van den Dungen, ‘Het verlangen
van Jan Brokken’, interview in: Avantgarde 13 (1992) 5, p. 143-145.
G.J. van Bork
[nieuw, februari 2002]
Auteursrechtelijk beschermd