Berghen, René
René Leopold Berghen, Vlaams prozaschrijver (Antwerpen
14.4.1901 - Antwerpen 13.1.1988). Werd onderwijzer en later leraar Nederlands in het hoger
onderwijs. Publiceerde verhalen in De Vlaamsche Gids en Vlaamsche Arbeid, maar zijn officiële
debuut is de novelle De overjas (1934). Berghen schreef een klein, maar homogeen
oeuvre. Daarin spelen psycho-analytische elementen als het oedipuscomplex, droom en
onderbewuste drijfveren een belangrijke rol. Zijn proza is afstandelijk en beredeneerd, door
sommige recensenten ‘koel’ genoemd. Die intellectualistische, maar vooral individualistische
schrijfwijze maakte hem kennelijk acceptabel voor de redactie van Forum, waarin hij het verhaal
Het jeugdavontuur van Leo Furkins publiceerde, dat in 1936 in boekvorm
verscheen.
In 1942 publiceerde hij een studie over Schopenhauer. Beluisteringen van een
biechtfilosoof en in 1946 nog een Keur uit Schopenhauer. Hoewel
Hubert Lampo vanaf 1945 geprobeerd heeft Berghens schrijverschap in de
aandacht van de literaire kritiek aan te bevelen als ‘het beste, dat ons door het hedendaagse
Nederlandse proza geboden wordt’, moet die poging als mislukt worden beschouwd. Er zijn
nooit herdrukken van Berghens werk verschenen.
Literatuur: Kritisch lexicon; Oosthoek; WP-lexicon; P. de Vree, in: Hedendaagse
Vlaamse romanciers en novellisten (1936) p. 84-88, 100-105; H. Lampo, ‘Eén van onze
zuiverste prozaschrijvers: René Berghen’, in: De Faun 1 (1945) 11, p. 97-98; V.E. van
Vriesland, in: Onderzoek en vertoog, 2 (1958), p. 263-265; M. ter Braak, ‘Jonge
Vlamingen’, in: Verzameld werk, dl. 6 (19802), p. 325-330.
G.J. van Bork
[ingrijpend gewijzigd, februari 2002]
Auteursrechtelijk beschermd