Bastiaanse, Frans
Wilhelm Ange François Bastiaanse, Nederlands dichter (Utrecht
14.5.1868 - Amsterdam 12.6.1947). Studeerde te Utrecht en was vele jaren leraar
Nederlands in Hilversum. Verwierf naam als dichter van verzorgde natuur- en
liefdeslyriek in de trant van het impressionisme der vroege tachtigers: Natuur en leven
(1900), Gedichten (1909), Een zomerdroom (1919). Vooral
Lodewijk van Deyssel was erg met zijn werk ingenomen. Geïnspireerd door een
late liefde toont zijn talent in verspreid later werk een opmerkelijke verdieping: Ultima thule
(aflevering Helikon, 1938).
Van zijn Verzamelde gedichten (1946) is slechts één deel verschenen. Van zijn hand
zijn voorts: De techniek der poëzie (1918) en Overzicht van de ontwikkeling
der Nederlandsche letterkunde (4 dln., 1914-1927).
Literatuur: Oosthoek; WP-lexicon; E. d'Oliveira, interview in: De jongere generatie
(1914) p. 85 e.v.; J. Romijn, ‘Vertraagd journaal: Frans Bastiaanse’, in: ‘Tachtig’,
spec. nr. van De Fonteijne 4 (1985-1986) 2/3, p. 51-52.
G. Stuiveling
[aangevuld, februari 2002]
Auteursrechtelijk beschermd