Andriessen, Pieter Jacob
Nederlands prozaschrijver (Den Haag 17.12.1815 - Amsterdam
19.3.1877). Deze hoofdonderwijzer was een vruchtbaar schrijver van grotendeels historische
verhalen voor de jeugd, die hij schreef ‘tot vermeerdering van echt historische kennis onder het
opkomend geslacht’ zoals hij zelf aangaf. Zijn werk omvat bijna de hele vaderlandse
geschiedenis tot aan de slag bij Waterloo. Andriessen werd in zijn tijd veel gelezen omdat er
kennelijk behoefte was aan historische informatie, die aantrekkelijk verpakt werd in een spannende
fictieve setting. In De schildknaap van Gijsbrecht van Aemstel (1862) behandelt hij
de moord op Floris V, maar hij maakt van de gelegenheid gebruik om tevens een overzicht te
verschaffen van de graven van het Hollandse Huis. Veel gelezen was ook De zilveren
schaatsen (1867). Andriessen redigeerde tal van jeugdtijdschriften, onder meer de
Geïllustreerde Almanak voor de jeugd en vanaf 1874 het blad Voor 't Jonge Volkje.
Literatuur: Lexicon Jeugdlit.; NNBW; D.L. Daalder, Wormcruyt met suycker (1950,
19762)p. 86-88; H. Bekkering e.a. (red.). De hele Bibelebontseberg (1990), p. 269-271, 296-298; W. van Anrooij, ‘Pieter Jacob Andriessen, Floris V en Jacob van Maerlant.
Wetenschappelijk verantwoorde jeugdliteratuur’, in: De negentiende eeuw 19 (1995) 1, p. 19-33.
G. Stuiveling en G.J. van Bork
[ingrijpend gewijzigd, november 2001]