Wauters, Marcel
Vlaams dichter en prozaschrijver (Aalst 9.10.1921).
Rijksambtenaar. Was als vriend en medestander van L.P. Boon mederedacteur van
het experimentele tijdschrift Tijd en Mens, waarin hij overwegend
poëzie publiceerde. Experimenterend met de vormgeving geeft hij in vrije
verzen kleine momentopnamen van de stad en haar bewoners. Soms lijkt zijn
poëzie door de bondigheid van de formulering te bestaan uit aforismen.
Zijn eerste bundel verscheen in 1952: Er is geen begin
en geen einde. Daarna volgden de bundels Apoteek (1958), Anker en
zon (1960), Nota's voor een portret. Wit tegenbericht (1967).
Behalve deze poëzie schreef Wauters proza dat hij zelf `paraproza' noemde:
Als de nachtegaal toeslaat (1969).
In 1971 verscheen een bibliofiele uitgave van een reeks
tekeningen van zijn hand