Walraven, Willem
Nederlands journalist en literator (Dirksland
7.6.1887-concentratiekamp Kesilir, Oost-Java, 13.2.1943). Hij kwam jong in
conflict met zijn kleinburgerlijk en liefdeloos milieu. Na maatschappelijke
teleurstellingen in Nederland en Canada vertrok hij (1915) naar Indië in
dienst van het Nederlands-Indische leger. In 1918 trouwde hij met een
Indonesische. Vanaf datzelfde jaar werkte hij als boekhouder in fabrieken op
Java. In 1925 begon zijn journalistieke loopbaan bij De Indische Courant
in Soerabaja. Maakte in 1938 kennis met Du Perron en zijn vrienden en werd door
hen als schrijver erkend.
Walraven was een geboren en zeer gedreven schrijver. Hij
heeft zijn roem vooral te danken aan zijn in 1966 gebundelde Brieven aan
familie en vrienden 1919-1941. Ook zijn journalistiek werk is sterk
autobiografisch. Een bloemlezing daaruit werd in 1971 samengesteld onder de
titel Eendagsvliegen.
Zijn getuigend schrijverschap moet worden gezien tegen de
achtergrond van een voortdurend isolement: een buitenstaander in het milieu van
zijn jeugdjaren, een buitenstaander ook later in Indië waar hij, o.a. door
zijn huwelijk, als het ware bleef `hangen' tussen de Europese en de
Indonesische samenleving. Dat isolement uitte zich zowel in herinnering als in
actuele ervaring, en geeft een tragisch accent aan een groot deel van zijn
werk.
Onder invloed van Du Perron schrijft hij aan het einde
van zijn leven vier verhalen: de belangrijkste zijn `Op de grens' en `De clan',
waarin zijn vrouw Itih centraal staat.