Apollo
(1805). Onder de invloed van Engelse schrijvers als Laurence Sterne en Jonathan
Swift en de Duitse toneelschrijver August Kotzebue experimenteerde hij in zijn
vaak omvangrijke romans met de verhaalstructuur (Twee-en-dertig woorden; of
De les van Kotsebue, 2 dln., 1805) en kritiseerde hij allerlei
(tijds)verschijnselen met milde humor, die soms scherp-hekelend wordt:
adellijke pretenties, gelaatkunde, schedelleer, de rechtspraak, geestelijkheid,
de medische stand (veel van zijn personages hebben een lichamelijk gebrek),
star doorgevoerde theorieën enz.: Willem Hups. Eene anecdote uit de
XVII eeuw (1805) en De Steenbergsche familie (4 dln., 1806-1809). In
Jan Perfect of De weg der volmaking, vertoond in het leven en de zonderlinge
lotgevallen van een voornaam wijsgeer (2 dln., 1817, 18322,
1840?3) geeft hij een schitterende parodie op aspecten die typerend
zijn voor de periode van de verlichting, zoals volmaaktheidsleer en
sentimentaliteit; na veel bizarre avonturen loopt de apothekerszoon Perfect,
die de perfectibiliteit onderwijst, zich uiteindelijk stuk op zijn
vooruitgangsgeloof.
Mogelijk is hij ook de auteur van de Comique en
vermaaklijke boerenreis van Dirk de Eenvoudigen, en zijne zoonen (1804),
welk boek in 1906 nog in het Zweeds werd vertaald.
In 1818, vier jaar nadat de Hollandsche Maatschappij der
Wetenschappen in Haarlem een prijsvraag had uitgeschreven over de invloed van
de Franse tijd, stuurde hij onder de zinspreuk `Tolle, adde' een antwoord in.
De jury - De Wacker van Zon bleek later de enige inzender - keurde zijn
verhandeling af.
Auteursrechtelijk beschermd