Vos, Amand de
Ps. Wazenaar, Vlaams dichter en prozaschrijver (Eksaarde,
Waasland, 9.9.1840-Gent 4.11.1906). Studeerde te Gent en te Brussel geneeskunde
en was van 1871 tot 1890 legerarts. Hij werd vooral bekend door zijn
autobiografische tendensroman Een Vlaamsche jongen (1879,
18812), waarin hij zijn armoedige jeugd en zijn ervaringen als
Vlaming in het leger beschreef, en de roman Een officier geworgd in het
Belgisch leger (1892), waarin hij tegen zijn voortijdige pensionering als
legerarts protesteerde. Zijn bescheiden talent uitte zich eveneens in
gekunstelde natuurpoëzie als Langs ruwe paden (1881) en In de
natuur (1884) en in multatuliaans aandoende en hardnekkige polemieken tegen
Pol de Mont (1881-1882) en Omer Wattez over Jan van Beers' bundel Rijzende
blaren (1887-1889).
Als vrijzinnige kreeg hij veel kritiek door het
aanvaarden van zijn verkiezing in de toen nog nagenoeg exclusief katholieke
Koninklijke Vlaamse Academie (1886), waar hij tot 1900 verdienstelijk werk op
diverse terreinen verrichtte.