Veth, Bas
Eig. Bastiaan, Nederlands prozaschrijver (Amsterdam
21.10.1860-Bussum 22.2.1922). Van zijn leven is weinig bekend. Al in zijn jeugd
had hij een grote belangstelling voor beeldende kunst, evenals voor muziek en
literatuur. Als jongeman trok hij naar Nederlands-Indië, waar hij werkzaam
was in de handel, o.a. in Makassar en Soerabaja. Het verblijf in de
koloniën, dat twaalf jaar zou duren, stelde hem echter diep teleur.
Zijn in Nederland geschreven Het leven in
Nederlandsch-Indië (1900) is een zeer persoonlijke afrekening met een
Indië dat hij zag als `de incarnatie van de ellende'; hij hield niet van
het land, leed onder het klimaat en verafschuwde bovenal de mentaliteit van de
koloniale Europeanen, de alleen maar op de `dubbeltjes' lettende `barbaren',
zoals hij ze noemt. Het boek verwekte een storm van verontwaardiging in het
Indië van zijn dagen en leidde tot een stroom van tegen de auteur gerichte
publikaties. `Zijn pen is in vitriool gedoopt', schreef een tijdgenoot. In zijn
fel sarcastische aanval op de Europeaan in Indië is Veth nooit
overtroffen.