De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Vansina, Dirk

Eig. Desiderius Maria Cornelia Ludovicus, Vlaams dichter, dramaturg, essayist en criticus (Antwerpen 25.5.1894-Leuven 16.1.1967). Hoofdredacteur van De Pelgrim en redacteur van Volk. Vansina speelde een belangrijke rol bij de heroprichting van Dietsche Warande & Belfort na wo i, een tijdschrift waarin hij ook veel van zijn werk (voor-)publiceerde. Hij was een visionair-metafysisch bezield auteur, die als romantisch bewogen en expressionistisch lyricus en toneelschrijver groots opgezette werken schreef, zoals het vierdelige leesdrama De deemstering der zielen (1919-1924). Tussen 1917 en 1931 schreef hij een tweede cyclus leesdrama's: De tragedie van God en mens. Een derde cyclus verscheen onder de titel Sage van Kai Roi (1940).

Vansina's werk spruit voort uit een sterk ethisch-religieuze levensovertuiging, die hij in een duistere, symbolische taal gestalte tracht te geven in zijn drama's en poëzie. Onder de titel De zoektocht van Elkerlyc verscheen in 1958 een van zijn weinige romans.

Van belang zijn voorts zijn essays en biografieën: Hölderlin (1943, herschreven 1963), Pascal (1954), Verschaeve getuigt (1956) en Dostojewski (1964). Vansina was tevens kunstschilder en tekenaar. Een reeks van zijn houtskooltekeningen werd bekroond.

Werken:

De kroon van doornen (1917), p.; Het boek der liefde (1927), p.; Het liederboek van Elckerlyc (1938), p.; Liederen van dwaas begeren (1943), p.; De Vlaamse primitieven (1949), essays; Liefdesgetijden (1950), p.; Ontraadselde beelden (1951), p.

Uitgave:

Verzameld scheppend werk en essays, 6 dln. (1961-1965).

Literatuur:

J. Florquin, `D.V.', in Ten huize van..., dl. 4 (1968); P.J.A. Nuyens, in Nationaal biografisch woordenboek, dl. 6 (1974).

[A. Demedts en G.J. van Bork]