Ulfers, Siebold
Nederlands theoloog en letterkundige (Koemelemboeai, afd.
Manado, Celebes [Nederl.-Indië] 25.7.1852-Breukelen 10.5.1930). Zoon van
een zendeling; studeerde vanaf 1870 theologie te Utrecht en werd reeds op zijn
22ste proponent; was achtereenvolgens predikant te Domburg, Tienhoven,
Oldemarkt (O.) en ten slotte gedurende 31 jaar te Rotterdam; in 1919 werd hij
emeritus en vestigde zich in Breukelen.
Ulfers was een aanhanger van de opvattingen van de
Engelse predikant en schrijver Charles Kingsley (1819-1875), die een op de
christelijke ethiek gebaseerd socialisme voorstond. In zijn bekendste werk, de
bundeld dorpsnovellen Oostloorn (1903, 198425), beschrijft
hij het wel en (vooral) wee van een geïdealiseerde Overijsselse
plattelandsgemeente, waar een hervormd predikant en zijn dolerende collega veel
opsteken van hun gemeenteleden. Het boek, dat direct zeer populair was, werd
vertaald in het Duits (1904), Zweeds (1909), Esperanto (1911) en Engels (1914).
Hoewel het door het veelvuldig gebruik van de tale Kanaäns thans wat
verouderd aandoet, heeft het door zijn voortreffelijke stijl veel van zijn
oorspronkelijke frisheid lang bewaard.