De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Tière, Nestor de

Vlaams toneelschrijver (Eine 6.8.1856-Brussel 28.9.1920). Was de succesvolste en meest gespeelde dramaturg van het einde van de 19de eeuw in zijn land. Als romanticus, maar sterk beïnvloed door het realisme van Dumas fils, brak hij met de gezwollen stijl van het melodrama. Hij slaagde slechts gedeeltelijk in zijn pogen tot vernieuwing van het Vlaamse toneel. Zijn eerste stuk verscheen in 1880: Roosje van den veldwachter. Zijn beste periode ligt tussen 1890 en 1900, met o.m. Liefdedrift (1892), Roze Kate (1893), Eene misdadige (1896) en Honger (1901).

Voor de opera's van Jan Blockx, Herbergprinses (1896) en De bruid der zee (1901), schreef hij de libretto's.

Werken:

Zieleketens (1881); Vorstenplicht (1881); Raymond van Alten (1883); Bloemeken (1884); Het rouwkleed (1885); Elsa (1886); Hermina (1889); Moederhert (1890); Seva Rutsaert (1890); Een spiegel (1891); Belsama (1892); Wilde Lea (1894); De kapel (1903); Baldie (1908); Het allerlaagste (1919); 't Was op eersten januari (1920).

Literatuur:

V. D'Hondt, N.d.T., de baanbreker van het realisme op het Vlaamsch tooneel (1921); M. Sabbe, L. Monteyne, H. Coopman Thz., Het Vlaamsch tooneel inzonderheid in de xixe eeuw (1927); Th. de Ronde, Toneellevens in Vlaanderen door de eeuwen heen (1930); L. Monteyne, Een eeuw Vlaams toneelleven (1936).

[M. Kröjer]