Teirlinck, Isidoor
Vlaams prozaschrijver, filoloog en folklorist
(Zegelsem-Oudenaarde 2.1.1851-Vorst-Brussel 27.6.1934). Vader van Herman
Teirlinck. In 1931 doctor honoris causa van de Université Libre de
Bruxelles. Aanvankelijk onderwijzer, daarna leraar natuurwetenschappen te
Brussel.
Met het oog op het onderwijs stelde hij in het Frans en
het Nederlands, o.a. met zijn zwager Reimond Stijns, een werkje over
Kruidkunde (1882) samen. Men ging van de literaire `firma
Teirlinck-Stijns' spreken toen zij samen, van 1877 tot 1884, een aantal
novellen en toneelstukken en vooral de bekende naturalistische roman uit de
tijd van de schoolstrijd Arm Vlaanderen (2 dln., 1883-1884) uitgaven.
Daarna schreef Teirlinck meer impressionistisch getinte dorpsverhalen of
realistische novellen, waarbij zijn waarneming van natuur en mens treffen en
ondanks de thematiek van dorpscriminaliteit vaak een getemperd op-