Noordnederlands schrijver en vertaler (gest. Windesheim
23.1.1423). Uit de kring der moderne devotie; leerling van Geert Groote en
Florens Radewijns. Na een verblijf in het fraterhuis te Deventer (1383-1387)
was hij tot aan zijn dood lekebroeder in het klooster van Windesheim. Hij
leidde er als zuiverste vertegenwoordiger van de
piëtistisch-methodistische vroomheid een streng beschouwend leven. Maakte
zich tevens verdienstelijk als raadsman van jongeren (Gerlach Peters), als
vlijtig kopiïst van liturgische geschriften, dichter van - verloren gegane
- kerkelijke liederen en vooral vertaler in het Diets van psalmen,
evangelieperikopen, wsch. ook van het hele nt - in een tot in de 16de eeuw zeer
verspreide versie - en van Peters' Soliloquium.
Literatuur:
J.G.R. Acquoy, Het klooster te Windesheim en zijn invloed,
i (1875); C.C. de Bruin, Middelnederlandsche vertalingen van het Nieuwe
Testament (1934); J.J. Mak, De Dietse vertaling van Gerlach Peters'
Soliloquium (1936); J. Deschamps, `De verspreiding van Johan Scutkens
vertaling van het Nieuwe Testament en de Oudtestamentische perikopen', in In
navolging (1975); C.C. de Bruin (ed.), Het Nieuwe Testament van de
moderne devotie (1979).
Auteursrechtelijk beschermd