Rijssele, Colijn van
Zuidnederlands schrijver (Brussel 2de helft 15de-begin
16de eeuw). Rederijker; werd in 1498 lid van de Broederschap der zeven
Weeën. Auteur van De spiegel der minnen. Deze Spiegel, in
1561 door D.V. Coornhert uitgegeven naar een `oud versleten exemplaar' en in
1577 en 1617 herdrukt, kan als het oudste burgerlijk drama in de Europese
letterkunde worden beschouwd.
De handeling, in zes `batement spelen' verdeeld (samen
6169 verzen), is gesitueerd in Middelburg en Dordrecht. Ieder spel wordt
voorafgegaan en gevolgd door een pro- en epiloog, uitgesproken door Jonstighe
sin en Natuerlijck ghevoelen.
Kenmerkend voor dit rederijkersspel is de analytische en
objectiverende beschrijving van de psychologische problematiek van de
hoofdpersonages door middel van `sinnekens' of gepersonifieerde hartstochten
als Begheerte van Hoocheden, Vreese voor Schande en Jalours Ghepeyns. Als
`spiegel' voor amoureuze lezers of toeschouwers belicht dit spel van zinne
vooral het belang van `mate' en trouw en de gevaren van hoogmoed en jaloezie.
Al staat het verloop der gebeurtenissen in het teken van de planeten Saturnus,
Phoebus en Venus, en al spelen ook de ouders en het standsverschil een
negatieve rol, toch is het uiteindelijk Katherina die voor de tragische afloop
verantwoordelijk wordt gesteld. Als zodanig is Colijn van Rijsseles
Spiegel nauw verwant met het spel van Narcissus ende Echo van
Colijn Keyart. Hier is het Narcissus die Echo genadeloos van liefde laat
verkwijnen en voor hoogmoed wordt gestraft. Met recht mag daarom de vraag
worden gesteld of Colijn Keyart, die ook de `amoureuze Colijn' wordt genoemd,
niet met Colijn van Rijssele geïdentificeerd kan worden. Verder zouden nog
enkele refreinen met het acrostichon `Risele' van zijn hand kunnen zijn.