De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Romijn Meijer, Henk

Eig. Henk Meijer, Nederlands prozaschrijver (Zwolle 9.8.1929). Wetenschappelijk medewerker Engelse letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Redacteur van Literair Paspoort en van Maatstaf.

Van het Hollands neorealisme (Van Keulen, Vervoort, Donkers) dat zich in de jaren zeventig manifesteerde, is Romijn Meijer, wiens eerste boek Consternatie, bekroond met de Reina Prinsen Geerlingsprijs, in 1956 verscheen, tegelijk de voorloper en de zwaarmoedige variant. Ondanks zijn sombere, bijna naturalistische visie blijkt hij evenwel over een sterk ontwikkeld gevoel voor de komische kanten van het menselijk bestaan te beschikken. Opvallend in zijn werk, vooral in zijn verhalenbundels Bang weer (1974) en Bon Voyage, Napoléon (1976), is de dialoog, die in zijn ogenschijnlijke banaliteit de werkelijke drijfveren van de karakters suggereert.

Een bekwaam essayist toont hij zich in Naakt twaalfuurtje (1967), dat werd bekroond met de Essayprijs van de stad Amsterdam.

Werken:

Het kwartet (1960), r.; Onder schoolkinderen (1963), verh.; Duivels oorkussen (1965), verh.; Lieve Zuster Ursula (1969), r.; Tweede Druk (1975), verh.; De stalmeesters of geheimhouding verzekerd (1978), essay; Misverstane huurders (1978), krit. en essays; Stampende mussen (1980), verh.; Mijn naam is Garrigue (1983), r.

Literatuur:

A. Korteweg en A. Zuiderent, `In gesprek met H.R.M.', in Maatstaf, 25, 5/6 (1977); A. Korteweg: `Dorpsleven op afstand', in Revisor, 4, 2 (1977); K. Helsloot, `Een overtuigend schrijver', in Tirade, 24 (1980); T. van Diel, in Recensies (1980); B. Peene, in Kritisch lexicon van de Nederlandstalige lit. na 1945 (1984).

[H. Bekkering]