De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Rispens, Jan Albertus

Nederlands dichter en prozaschrijver (Noordwijk aan Zee 5.12.1889-Deventer 27.3.1962). Zoon van een gereformeerd predikant; studeerde Nederlands te Utrecht en was leraar te Deventer (1916-1952). Behoorde tot de protestants-christelijke dichters van Ons Tijdschrift, waarin hij in 1911 debuteerde. In 1922 verscheen zijn bundel Het verborgen leven. Hij werkte voorts mee aan Maandblad voor Letterkunde, Stemmen des Tijds, Elckerlyc en Ontmoeting.

Hij blijft echter belangrijker om zijn essayistisch en literairhistorisch werk dan om zijn poëzie. Hij schreef essays over Nietzsche en Kierkegaard. Bekend bleef voorts zijn Richtingen en figuren in de Nederlandsche letterkunde na 1880 (1938).

Werken:

Stadiën (1939), p.; Over den mythischen achtergrond der literatuur (1943); Terugkeer (1946), p.; De geest over de wateren. Literaire en wijsgerige essays (1950); Zonder omwegen (1950), aformismen; Ora pro nobis (1953), p.; Voetsporen (1960), p.; De geharnaste dromer. Mr. Johannes Kinker als aestheticus en dichter, een essay (1960).

Literatuur:

P.J. Risseeuw, in Christelijke dichters van dezen tijd, dl. 1 (1930); C. Rijnsdorp, in Op zoek naar het geheim (1954); R.G.K. Kraan, in Ons Tijdschrift 1896-1914 (1962).

[W.J.C. Buitendijk en G.J. van Bork]