De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Poortinga, IJpe

Fries prozaschrijver, essayist en literatuurhistoricus (Rinsumageest 28.5.1910). Studeerde Duits te Groningen, promoveerde (1940) op het proefschrift It Fryske Folkstoaniel 1860-1930. Was jarenlang verbonden aan de Fryske Akademy te Leeuwarden, laatstelijk als adjunct-directeur.

Zijn proza - romans en verhalen - toont een gelukkig samengaan van verteltalent, historische kennis en psychologisch inzicht. Sinds 1976 publiceerde hij in een reeks van zeven kloeke delen een schat aan volksverhalen, die hij met niet aflatende ijver en grote speurzin in Friesland wist te achterhalen.

In 1950 verwierf Poortinga de Gysbert Japicxprijs voor zijn tweedelige historische roman Elbrich (1947-1949).

Werken:

Noedlik doel (= Riskant doel; 1938), verh.; Sinneblink (= Zonneblink; 1942), p.; De jonkerboer (1946), t.; Bline leafde (= Blinde liefde; 1949); Ik haw in man stellen (= Ik heb een man gestolen; 1966), nov.; Duveldei op Grienlân (= Oordeelsdag op Groenland; 1967), r.; Kin myn hynder hjir ek stâltje? (= Kan mijn paard hier ook gestald worden?; 1970), verh.; Och, myn leave jonge (= Och m'n lieve jongen; 1976); verh.; Fryske folksforhalen: Hûndert pûn klûntsjes en in karre fol lytsjild (1982); Twa dagen dokter (1982); It bûnte boek (1983).

Literatuur:

Omgong troch 't lân (1970), biogr. en bibl.; T. Mulder, Hwer hast it wei? (1971); K. Dykstra, Lyts hânboek fan de Fryske literatuer (1977); T. Riemersma, It koarte forhael yn 'e Fryske literatuer fan de tweintichste ieu (1977); Bzzlletin, 92 (jan. 1982).

[F. Dam]