De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Noordzij, Nel

Eig. Pieternella Margaretha Breevoort-Noordzij, Nederlandse prozaschrijfster en dichteres (Rotterdam 17.10.1923). Studeerde pedagogiek en psychologie; was grafologe en werkte mee aan versch. dagbladen. Won in 1954 de eerste prijs in de vara-prijsvraag voor aankomende talenten met de novelle Geen eten. Publiceerde daarop gedichten, verhalen en romans, zoals Om en om (1954), een bundel gedichten en verhalen en Wachtende mijn hart (1956), een dichtbundel. Zij trok vooral de aandacht met Het kan me niet schelen (1955), de met een nietsontziende waarheidsdrift geschreven roman over een jonge vrouwelijke arts die geremd is in de ontwikkeling van haar gevoelsleven. Voorts schreef zij een helder essay over Rilke, De dichter Rilke als mens (1960).

Noordzij heeft zich als een der eerste schrijfsters van haar generatie, met haar ongeremd weergeven van de realiteit en het uiten van haar mening daarover, een volwaardige plaats naast haar mannelijke collega's verworven. Met de zgn. `dameslectuur' heeft zij definitief afgedaan. Ook als dichteres brak zij een lans voor volkomen openhartige lyriek, zich daarmee aansluitend bij het werk van een dichteres als Emily Dickinson. Na 1964 trok zij zich steeds meer uit het literaire leven terug en hield zich vooral bezig met theosofie, parapsychologie en occultisme. Zij stelde een Woordenboek van magie, okkultisme en parapsychologie (1975) samen.

Werken:

Bij nader inzien (1954); Met de hand op een boomtak (1955), r.; Nederlandse dichteressen na 1900 (1956); Schrijvers blootshoofds (1956), bloeml.; Een minnaar in de handpalm (1957), r.; Variaties op een moederbinding (1958), verh.; De schuldvraag (1961), r.; Een etmaal leven (1964), verh.

Uitgave:

Leven zonder opperhuid (1962), verzamelbundel.

Literatuur:

R. Rubinstein, in Was getekend Tamar (1977); Hella S. Haasse, `Het beeld in de spiegel II', in Raster, 10 (1979); P. Veeger, in Kritisch lexicon van de Nederlandstalige lit. na 1945 (1984).

[G.W. Huygens]