De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Muls, Jozef

Vlaams essayist en criticus (Antwerpen 12.7.1882-Kapellenbos 22.4.1961). Advocaat. Werd in 1925 docent algemene kunstgeschiedenis aan de Koninklijke Academie van Schone Kunsten te Mechelen en in 1926 conservator van het Museum van Schone Kunsten te Antwerpen. Van 1939 tot 1952 doceerde hij kunstgeschiedenis aan de Leuvense universiteit. Hij debuteerde in 1900 met gedichten. In 1905 richtte hij Vlaamsche Arbeid op, een algemeen cultureel en literair tijdschrift dat de persoonlijkheid van de hoofdredacteur weerspiegelde: rooms-katholiek en eclectisch. Het bood in zijn laatste jaren (het verscheen tot in 1930) aan Van Ostaijen een publikatiemogelijkheid voor zijn poëziekronieken.

Muls heeft veel gereisd. Over steden en landschappen schreef hij in Steden (1913), De Gruweljaren. Steden en landschappen (1916) en Het levende Oud-Antwerpen (1919). Melancholia (1919) bevat herinneringen aan overleden kunstenaars. Later ging zijn belangstelling meer naar de schilderkunst, zowel naar de modernen als naar de ouderen.

Werken:

Moderne Steden (1912); Het rijk der stilte (1920); Pieter Brueghel (1924); Van El Greco tot het cubisme (1929); Memling. De laat-gotische droom (1941); Werk (1942), bloeml. met bibl.; Een eeuw Portret in België. Van het classicisme tot het expressionisme (1944); De boer in de kunst (1946); Peter Paul Rubens als levenskunstenaar (1956).

Literatuur:

R.F. Lissens, `J.M.', in Jaarb. Mij der Nederl. Letterk. te Leiden (1962-1963); A. Westerlinck e.a., J.M. herdacht (1964); S. Streuvels, in Uit lust met de penne... (1982).

[P. van Aken]